Wat er waar is van de beschuldigingen, is in de schimmige wereld van de hoogste Chinese kringen niet te controleren. Wel duidelijk is dat Bo machtige vijanden heeft gemaakt.

Bo Xilai (63) was de laatste jaren communistenleider in de stad Chongqing. Dat is met ongeveer 30 miljoen inwoners de grootste gemeente ter wereld. Hij trad er keihard op. Tientallen corrupte bestuurders werden opgepakt en geëxecuteerd. Mede daardoor wist hij de georganiseerde misdaad onder controle te krijgen. Hij werd populair onder de burgers, ook al zeiden critici dat Bo de wet overtrad om de wetten te handhaven.

Bo valt op tussen de andere bestuurders van China. Hij is recht-door-zee, open, charismatisch en mediageniek, geen grijze muis. Hij wordt daarom wel vergeleken met de Amerikaanse oud-president John F. Kennedy.

Bo is ook een maoïst van de oude stempel. Terwijl in China het kapitalisme aan de macht kwam, dwong hij ambtenaren om tussen de proletariërs op het platteland te werken. Hij liet arbeiders revolutionaire liederen zingen. Zijn aanpak was een gruwel voor de gematigde, westersgezinde communisten in China.

Dit najaar zou Bo promotie maken. De Chinese Communistische Partij kiest dan zijn leiders voor de komende jaren. Bo werd genoemd voor het machtigste comité in het land. Door al het tumult lijken zijn kansen verkeken.

De val van Bo begon in februari. Zijn politiechef Wang Lijun werd gezien bij een Amerikaans consulaat, mogelijk omdat hij wilde overlopen. Volgens het lokale partijbestuur leed Wang aan stress en oververmoeidheid en had hij „behandeling in de vorm van vakantie” nodig. Enkele weken later werd Bo ontslagen als partijchef in Chongqing. Bovendien schorsten de communisten hem als lid van het politbureau van de partij.