Het duo hoort bij een groep van dertig cliënten van Dagactiviteitencentrum Horstheim in Staphorst, dat de nieuwe kringloopwinkel runt.

Kringloopwinkel De Horstenaar valt onder Adullam, een reformatorische stichting voor gehandicaptenzorg. Cliënten van Horstheim, het plaatselijke centrum voor dagopvang, runnen de zaak. Zij hebben zo een zinvolle dagbesteding, krijgen verantwoordelijkheid en het levert ook nog wat op. Het geld vloeit terug naar Adullam.

„Het mes snijdt aan twee kanten”, zegt locatiecoördinator Gerrit Boeser van Adullam. „Het is namelijk ook onze Bijbelse opdracht OM zorg te dragen voor mensen met een beperking. We zijn allen geschapen naar Zijn beeld, ook mensen met een beperking. We willen hen eigenwaarde geven. Dat kan heel goed op deze manier.”

Particulieren runden jarenlang een kringloopwinkel aan de Kerklaan in Staphorst. De opbrengst was voor Adullam, maar de stichting was niet verantwoordelijk en de cliënten waren ook niet betrokken bij de verkoop. De zogeheten Oude School, waarin de zaak in gevestigd was, ging een paar maanden geleden tegen de vlakte om plaats te maken voor een nieuw verenigingsgebouw van de hersteld hervormde kerk.

Dagactiviteitencentrum Horstheim kreeg de mogelijkheid om het kringloopproject over te nemen. Naast de hoofdlocatie is er ook een boerderij in het buitengebied en een kleine dierentuin in Staphorst, waar cliënten aan de slag kunnen. Een winkel kon er ook nog wel bij. De vraag was alleen: waar?

Een advertentie in de kerkbode van de hersteld hervormde kerk leverde in een mum van tijd een prachtige ruimte aan de Van der Walstraat op. Een groep van twintig vrijwilligers zorgt voor begeleiding van de cliënten die er werken.

Daarnaast zijn er constant twee begeleidsters van Adullam in de zaak aanwezig. Binnenkort zet Boeser opnieuw een advertentie in het kerkblad. Hij hoopt op meer vrijwilligers, zodat de winkel op termijn ook op zaterdag openkan.

Dat de vorige particuliere zaak, die al verbonden was aan Adullam, met de grond gelijk is gemaakt, leek op het eerste gezicht een flinke klap voor de stichting. Maar nu zorgt de sluiting van de vorige zaak voor een nieuwe loot aan de stam van de gehandicaptenorganisatie.

Aan spullen heeft de winkel geen gebrek. Er is zelfs zo veel dat mensen vriendelijk wordt verzocht geen kop en schotels meer te brengen.

Vooral dameshoeden gaan als warme broodjes over de toonbank. Ze zijn gewild bij vrouwen uit de achterban. „We hebben er aardig wat van op het schap liggen, maar we willen er wel meer van hebben”, zegt Boeser. Grote meubels zitten niet in het assortiment. Salontafels wel. Oude exemplaren worden door handige cliënten opgeknapt. Voor een schappelijk prijsje gaan ze de deur weer uit.

In een hoek komen naaimachines te staan waar schorten en kleden gemaakt worden, ook voor de verkoop. „Maar”, zegt Boeser, „geld komt voor ons niet op de eerste plaats. Het gaat ons om de mensen.”