Garfinkel en Sa’ar Ganor, van het Israëlische dienst voor oudheden, deden de ontdekkingen in Khirbet Qeiyafa aan de noordzijde van de Elahvallei in het midden van Israël. In Khirbet Qeiyafa woonden volgens Garfinkel Israëlieten. Er werden namelijk geen beenderen van varkens of beelden gevonden. Het ging mogelijk om de Bijbelse stad 
Saäraïm.

Bij de opgravingen vond hij drie heiligdommen die deel uitmaakten van grotere complexen. In dit opzicht weken deze cultische ruimtes af van heiligdommen van de Kanaänieten en de Filistijnen, die apart stonden.

In de heiligdommen vonden de archeologen vijf staande stenen, twee basalten altaren, twee vaten om offers te brengen en twee draagbare, versierde cultische voorwerpen. De onderzoekers vonden geen beelden van mensen of dieren. Dat duidt er mogelijk op dat de inwoners van Khirbet Qeiyafa het Bijbelse verbod op gesneden beelden in acht namen.

De heiligdommen waarin de voorwerpen werden gevonden, dateren van 30 tot 40 jaar voor de bouw van de tempel onder koning Salomo. Volgens Garfinkel is de ontdekking belangrijk omdat het de eerste keer is dat er heiligdommen uit de tijd van de vroegere Bijbelse koningen zijn ontdekt.

De twee draagbare cultische voorwerpen zijn ongeveer 20 en 30 centimeter hoog. Ze hebben de vormen van tempels en konden met deurtjes worden gesloten. Het kleine voorwerp heeft een versierde vierkant en afbeeldingen van twee leeuwen die de wacht houden. Het andere voorwerp is gemaakt van zacht kalksteen in rode kleur.

Garfinkel gelooft dat de cultische voorwerpen overeenkomsten tonen met de tempel van Salomo. „Deze voorwerpen kunnen wetenschappers dus helpen de eerste tempel te reconstrueren.”

Lees meer op het weblog van Alfred Muller.