Hij zou zijn blauwgrijze „huis-tuin-en-keukenfiets” niet graag missen. Ds. Middelkoop legde er duizenden kilometers op af, sinds hij hem zestien jaar geleden aanschafte bij „een christelijke gereformeerde rijwielhandelaar in Baarn. Het is eigenlijk een Gazelle, maar hij werd verkocht als Kopra, de naam van de winkelketen. Ik ben erg gehecht aan deze fiets met zeven versnellingen.”

De predikant, verbonden aan de Ich­thusgemeente in Urk, vindt het rijwiel een prettig vervoermiddel. „Ik heb vooral zittend werk, dus een beetje beweging is gezond. Een fietstochtje tussen twee pastorale bezoeken in heeft ook een bufferfunctie. Je laat het ene bezoek los en richt je op het volgende. Dat gaat op de fiets gemakkelijker dan in de auto.”

Toen hij in Eemdijk –zijn eerste gemeente– stond, ging hij soms op de fiets naar Spakenburg, 4 kilometer verderop om een preekbeurt te vervullen. Dat was een uitzondering. „Als ik nu buiten het dorp preek, neem ik de auto. Het is niet handig als je helemaal bezweet in de kerk aan komt.”

Geregeld gebruikt de predikant zijn fiets ter ontspanning. „Dan zet ik mijn rijwiel achter op de auto om ergens in het land een ANWB-fietsroute te gaan rijden. Je komt zo op mooie plekjes die met de auto niet bereikbaar zijn. Als ik een dag heb gefietst, heb ik het gevoel dat ik een week vakantie heb gehad.”

Ds. Middelkoop reed diverse sponsortochten. Zo fietste hij vorig jaar samen met een van zijn vier kinderen van het Zwitserse Basel naar Urk, ruim 1000 kilometer. Dat leverde 21.000 euro op voor het nieuwe orgel van de kerk. Zijn zoon heeft de smaak goed te pakken. „We hebben nu besloten alle Waddeneilanden rond te fietsen. Texel en Ameland hebben we al gehad, de komende tijd staat Vlieland op het programma.”