Hun voorheen groene weides veranderden toen in gortdroge vlaktes. Ze probeerden de dieren van de hand te doen, maar de prijzen waren zo laag dat de ezels in het wild werden achtergelaten. Hoewel de droogte eindelijk voorbij is zwerven er nog steeds vele honderden ezels rond, tot grote zorg van dierenbeschermers.

De organisatie Peaceful Valley Donkey Rescue zegt sinds maart 2011 in Texas bijna 800 door hun baasjes in de steek gelaten ezels te hebben opgevangen. De lastdieren werden door boeren gebruikt om kuddes vee te beschermen. Hoewel ze handelbaar en vriendelijk zijn, zei Kathy Dean, oprichter van de organisatie Longhopes Donkey Shelter, stellen ze zich instinctief agressief op tegenover honden en hun naaste familie: wolven en coyotes. „Ze balken, ontbloten hun tanden en achtervolgen indringers in een poging ze te bijten en te trappen”, aldus een informatiefolder die is opgesteld door de Colorado State University.

In het verleden maakte 10 tot 20 procent van de ongeveer 11.000 schapen- en geitenhouders in Texas gebruik van deze zogenaamde waakezels. De dieren verloren hun emplooi toen eind 2010 de droogte toesloeg en veehouders zich genoodzaakt zagen hun kuddes te verkopen. Boeren in Texas bezitten 1,4 miljoen stuks vee, en dat is zo’n 10,5 procent minder dan een jaar geleden. Als het vee is verkocht, blijven boeren zitten met hun ezels.

Peaceful Valley Donkey Rescue biedt inmiddels onderdak aan zo’n 1850 ezels, die in Texas, Californië en Oklahoma uit het wild zijn geplukt. „Vorige week was ik twee dagen onderweg en ving ik twintig ezels per dag”, zei directeur Mark Meyers woensdag.

Mensen laten hun ezels vaak op andermans land achter, aldus Meyers.

De sheriff van het stadje Athens, in het noorden van Louisiana, zegt voor tientallen ezels te zorgen die hij niet meer kwijtraakt. Sommige dieren verzorgt hij al jaren. „Mensen laten ze gewoon achter op de snelweg. Ik krijg vervolgens de opdracht ze op te pikken en dan zit ik ermee.”

Van de 772 ezels die Peaceful Valley sinds maart vorig jaar onder haar hoede kreeg, heeft Meyers er maar 40 bij een nieuwe eigenaar kunnen onderbrengen. Dat komt doordat veruit de meeste ezels ongecastreerde ezelhengsten zijn – acht voor ieder vrouwtje dat wordt gered.

Er is wel interesse voor de vriendelijke ezelinnen, maar ezelhengsten zijn te wild.