De inmiddels 51-jarige verdachte Lubanga was in 2006 de eerste verdachte die het hof gevangen zette. Hij was eerder betrokken bij een bloedige strijd in het noordoosten van de Democratische Republiek Congo waarbij kindsoldaten werden geronseld. Het ronselen en inzetten van kindsoldaten is volgens het ICC een oorlogsmisdaad en vormde de basis voor de vervolging van Lubanga. Lubanga profileerde zich als lokale leider tijdens stammenstrijd.

Dat was in de jaren 2002/2003 in de streek Ituri, ongeveer 1550 kilometer ten noordoosten van de hoofdstad Kinshasa. Lubanga heeft gezegd dat hij zich daar als politicus inzette voor de belangen van de stam de Hema’s, maar hij spreekt tegen dat hij een krijgsheer was en kinderen dwong voor hem te werken en vechten, zoals ICC-hoofdaanklager Luis Moreno Ocampo volgens de drie rechters boven redelijke twijfel verheven heeft aangetoond.

Mensenrechtenorganisaties in Congo verwelkomden de uitspraak. „De slachtoffers in de Democratische Republiek Congo vieren de overwinning van de gerechtigheid en de bevordering van de menselijke waardigheid”, aldus een zegsman. Amnesty International betreurt nog steeds dat de aanklagers niet meer en sneller werk van de gruwelen in Ituri hebben gemaakt en zich beperkten tot de kindsoldaten van Lubanga, maar ze noemde het vonnis een mijlpaal. De Internationale Federatie voor Mensenrechten (FIDH) begroette woensdag de uitspraak als een historisch besluit van de drie rechters onder voorzitterschap van de Britse magistraat Sir Adrian Fulford.

De voorzitster van de groep Parliamentarians for Global Action uit het Europees Parlement, Marietje Schaake (D66), prees het vonnis en wees erop dat het internationale hof een steeds belangrijker positie inneemt in het internationale recht. De groep beveelt het ICC aan. Tot nog toe zijn 120 landen aangesloten bij het strafhof dat in 2002 in Den Haag van start ging. Lubanga kan nog in hoger beroep. Naast zijn zaak lopen er nog twee andere processen.