In de hoofdstad Caïro reden bussen en metro’s en waren winkels gewoon open. Alleen op het Tahrirplein verzamelden zich een paar honderd mensen.

De oppositie hoopte met de actie de militaire machthebbers verder onder druk te zetten om de macht over te dragen aan een burgerregering. Maar vooral religieuze groepen bekritiseerden de oproep tot een algemene staking. De Moslim Broederschap, de grootste partij in het parlement, had vooraf al verklaard niet deel te nemen aan de staking omdat het de economie zou schaden.