De slachtoffers hebben tegen onderzoekers van Amnesty gezegd dat ze uren aan een stuk zijn geslagen met zwepen, kabels, plastic slangen, kettingen, ijzeren staven en houten stokken. Ze kregen stroomstoten en werden opgehangen in houdingen die fysiek vrijwel onmogelijk zijn. Hun verwondingen klopten met de verhalen die ze vertelden, aldus Amnesty.

De martelingen gebeuren ook vandaag de dag nog, bijvoorbeeld in een complex van de militaire veiligheidsdienst in de stad Misurata. Een gevangene zei afgelopen maandag tegen Amnesty: „Vanochtend namen ze me mee voor een verhoor. Vijf mannen in gewone kleding sloegen me om de beurt. Ze hingen me ongeveer een uur lang aan mijn polsen op aan de bovenkant van een deur. Ze bleven me slaan. Ik werd ook geschopt.”

Een gedetineerde in een voorstad van Tripoli stierf in oktober vorig jaar. Volgens Amnesty zaten zijn romp en ledematen onder de blauwe plekken. Op zijn voetzolen had hij open wonden, waarschijnlijk doordat hij daar was geslagen.

De meeste gemartelde gevangenen zouden mensen zijn die tegen het einde van de opstand in Libië nog aan de kant van ex-dictator Muammar Gaddafi stonden. Ook mensen uit andere landen in Afrika zouden het moeten ontgelden, omdat zij worden aangezien voor huurlingen van Gaddafi.

Artsen zonder Grenzen bevestigt dat gevangenen in Misurata worden gemarteld. Zo zegt de hulporganisatie op 3 januari 14 gedetineerden te hebben behandeld. Negen van hen vertoonden volgens de hulpverleners „duidelijke tekenen van marteling.”

Artsen zonder Grenzen heeft daarom besloten zijn werk in Misurata op te schorten. „Soms werden patiënten naar ons gebracht in het midden van een ondervraging, om hen te verzorgen zodat ze verder verhoord konden worden. Dat is onaanvaardbaar”, liet AzG-directeur Christopher Stokes donderdag in een verklaring weten.