Nietsvermoedend vermaken de 3216 passagiers zich op het 290 meter lange cruiseschip van rederij Costa Cruises. Het „varende vakantie-eiland”, zoals de eigenaar zijn zeven jaar oude schip aanprijst, biedt een overdaad aan vertier.

Pakweg 2000 vierkante meter vermaak, vier zwembaden, een theater van drie verdiepingen, vijf restaurants, dertien bars, vijf jacuzzi’s, tientallen gokkasten, veertien dekken, 1430 hutten. Het schip telt in totaal 4229 opvarenden: 1013 bemanningsleden voor 3216 passagiers.

Opeens gaat het mis. Een harde knal schrikt de opvarenden op. Een schok dreunt door het hagelwitte schip. „Alles viel van tafel”, zegt een overlevende. Metaal schuurt over metaal, glazen vallen rinkelend kapot, het licht valt uit.

Het kolossale cruiseschip slaat lek op de rotsen van het eiland Isola del Giglio. Elke stuurman blijft normaal gesproken ver uit de buurt van dergelijke ondieptes. De kapitein heeft inschattingsfouten gemaakt, aldus de rederij in een verklaring. Maar betrokkenen sluiten zelfoverschatting, drank of zuinigheid van de kapitein om brandstof te besparen niet uit. Francesco Schettino is aangehouden.

De ramp roept vragen op over veiligheid, navigatie en evacuatie. Directeur Gerrit van Leunen van het Maritiem Instituut Willem Barendsz op Terschelling wil niet speculeren. „Daar is de situatie te complex voor. Iedereen die nu al reageert, is niet deskundig.” Cruiseschepen zijn dankzij strenge internationale eisen relatief veilig. „Ongevallen met cruiseschepen komen statistisch gezien weinig voor. We bouwen echter steeds grotere schepen en vliegtuigen. Gaat het dan een keer mis, dan gaat het ook goed mis.”

Onderzoeken naar de rampen met de Herald of Free Enterprise (1987) en de Estonia (1994) hebben veel bijgedragen aan de veiligheid van de schepen. Wrang, maar waar.