Min Ko Naing werd in 1962 als Paw U Tun geboren. Hij koos als strijdnaam Min Ko Naing, wat bedwinger van de koningen betekent, om de militaire junta duidelijk te maken dat hij voor niemand bang was. „Ik zal nooit sterven”, voorspelde hij in 1988 in het blad Asia Week. „Op een of andere manier kan ik dood zijn, maar dan zullen vele anderen in mijn plaats komen”, zei hij.

Min Ko Naing studeerde zoölogie in Yangon en leidde in 1988 als voorzitter van de studentenbond het verzet tegen het militaire regime in Myanmar. Hij organiseerde demonstraties en pleitte in pamfletten voor democratie. De junta sloeg de studentenopstand neer, wat aan naar schatting 3000 mensen het leven kostte. Min Ko Naing werd in 1989 veroordeeld en kwam in 2004 vrij. Omdat hij zich tegen de junta bleef verzetten, werd hij in 2006 weer enige tijd vastgezet.

Een jaar later was hij een van de initiatiefnemers van de campagne Open je hart, voor vrijheid van meningsuiting. Hij riep de Myanmarezen op de leider van de junta duidelijk te maken hoe slecht het met hen ging. Min Ko Naing werd weer vastgezet en in 2008 tot 65 jaar cel veroordeeld. Zijn familie maakte zich ernstige zorgen over zijn gezondheid. In de vochtige cel had hij last van gevoelloosheid in zijn handen, hoge bloeddruk en oogontstekingen.