Gisteren moest het gezin –vader, moeder en zes kinderen van 2 tot 16 jaar– de woning in het Groningse dorp verlaten vanwege het hoge water. „We zijn prima opgevangen, verspreid over familie en kennissen van de kerk. Aan het eind van de zaterdagmorgen kregen we via de burgemeester te horen dat de situatie niet meer bedreigend was en we weer naar huis mochten.”

Nog niet alle kinderen zijn daadwerkelijk thuis. „Sommigen komen in de loop van de zaterdagmiddag hierheen en één kind blijft nog een nacht slapen bij een vriendje. Op zondagmorgen hopen we elkaar allemaal weer te zien in de kerk.”

De evacuatie heeft „een behoorlijke impact” op het gezin, zegt de 44-jarige De Haan, die „volledig huisman” is en wiens vrouw als verpleegkundige op de ambulance werkt. „Sommige kinderen hadden gisteravond moeite met inslapen. We hopen dit voorlopig niet meer mee te maken.” Het konijn van de familie is thuis gebleven. „De auto zat vol, er was geen plek meer voor het dier. Maar we hebben z’n hok hoog gezet.”

Het vertrek van de familie vrijdag is „rustig” verlopen, aldus De Haan. „Sommige kinderen vroegen wel: Waarom moeten we weg en wanneer gaan we nu? De jongsten begrijpen nog niet alles.” Toen de familie zaterdag weer thuis kwam, was het koud in huis. „De kachel was uit, want het gas moest eraf. Er is gelukkig niet ingebroken. Ook andere ernstige zaken zijn ons bespaard gebleven.”

De vooruitzichten voor de komende dagen zijn geruststellend, zegt De Haan. „Niemand kan in de toekomst kijken, maar het gevaar van overstroming is voorlopig geweken.”

Vanuit de gereformeerd vrijgemaakte kerk van Ten Boer, waar de familie De Haan toe behoort, wordt met het geëvacueerde gezin meegeleefd. „Vrijdagmorgen belde de dominee om te horen hoe het ging. Er was op dat moment nog weinig te melden, maar hij bood hulp aan als het nodig zou zijn. Achteraf kan ik niet anders zeggen dan dat er goed voor ons is gezorgd.”