Een belangrijk verschil is volgens De Jager wel dat de schuldenpositie van Nederland destijds veel beter was en handelen daarom makkelijker. „Nu zou dat als element wel in de afweging betrokken worden”, aldus de bewindsman.

Nederland steunde banken met kapitaalinjecties, gegarandeerde leningen tussen banken onderling en verhoogde het depositogarantiestelsel.

De Jager vindt wel dat de instrumenten die toen ter beschikking stonden „volstrekt onvoldoende” waren. Hij heeft daarom ook lessen getrokken uit bevindingen van de crisis en zegt daaruit „maximaal nut en voordeel” te hebben behaald.

Veel aanbevelingen die de commissie-de Wit in een eerder stadium deed, zijn door De Jager overgenomen.