Gbagbo wilde na de verloren presidentsverkiezingen in november op het pluche van de macht blijven zitten in het West-Afrikaanse land. Na een maandenlange strijd werd hij in april door Franse troepen opgepakt en gevangengezet.

Gbagbo deed decennia mee aan de politiek in Ivoorkust. De aan de Sorbonne in Parijs opgeleide geschiedenisleraar werd bekend met zijn vlammende marxistische toespraken tegen Félix Houphouet-Boigny, de eerste president van Ivoorkust na de onafhankelijkheid van Frankrijk. Dat kwam hem in 1971 te staan op opsluiting in een legerkamp, waar hij vervolgens 2 jaar moest blijven.

Na zijn vrijlating begon hij zijn retoriek meer op nationalistische leest te schoeien. Gbagbo en zijn aanhangers namen een vijandelijke houding aan tegen de voornamelijk islamitische immigranten uit Burkina Faso en Mali. Die tegenstellingen waren de belangrijkste oorzaak voor de burgeroorlog tussen het voornamelijk islamitische noorden en het voornamelijk christelijke zuiden van Ivoorkust in 2002 en 2003.

De voormalige marxist won in 2000 de presidentsverkiezingen. Zijn mandaat liep in 2005 af, maar nieuwe verkiezingen werden steeds weer uitgesteld tot 2010 vanwege de politieke instabiliteit in het land.

Gbagbo bracht Ivoorkust ook op ramkoers met de voormalige kolonisator Frankrijk. In 2004 kwamen negen Franse militairen om het leven bij een Ivoriaans bombardement. Parijs vernietigde daarop de luchtmacht van Gbagbo. Zijn aanhangers vielen daarna Franse expats aan. Van hen werden er 8000 geëvacueerd. Uiteindelijk zouden de Franse militairen, die altijd in het land bleven, helpen zijn bewind de genadeklap toe te brengen.