De Wit hanteert in zijn composities, die voor een gemiddelde kerkorganist niet eens zo eenvoudig zijn, een stijl die voortdurend knipoogt naar 17e- en 18e-eeuwers als Buxtehude, Böhm, Bach, Krebs en Homilius: vaak trio’s, helder, doorzichtig, verfijnd, met veelvuldig gebruik van trillers.

Het is een goed idee om een aantal (dertien) van deze bewerkingen vast te leggen op cd, onder andere om te laten horen hoe ze uitgevoerd moeten worden. Het Müllerorgel in de Jacobijnerkerk in Leeuwarden is daarbij een uitstekend instrument om deze composities tot hun recht te laten komen. Prachtige registercombinaties komen langs; helaas zijn ze in het tekstboekje niet vermeld. Juweeltjes zijn wat mij betreft onder andere het duo over Psalm 42 naar Bach en de bewerking over Psalm 33 in de zogenaamde ”stylus fantasticus” van Buxtehude.

Om eentonigheid te voorkomen laat De Wit een projectkamerkoor vijftien koralen zingen, waarvoor hij zelf een aantal koorcomposities schreef. Deze koralen werden later in de Oude Kerk van Zwijndrecht bij een kistorgel opgenomen. Hoewel de zuiverheid van het koortje soms wat te wensen overlaat, vormen deze tracks inderdaad een welkome afwisseling.

Een cd dus vol minutieuze miniaturen. Eerlijk gezegd verlang je aan het eind wel even naar het volle werk van het Müllerorgel met een forse fuga of een toepasselijke toccata. Misschien kan De Wit ook dergelijke composities eens uit zijn pen laten vloeien.

Gerard de Wit speelt eigen koraalbewerkingen – met gezongen koralen – Müllerorgel Leeuwarden; STH Records (STH 1411882); € 12,90; www.sth.nl