De locatie in het oosten van Turkije was in 2010 ontdekt door een team arkonderzoekers van Noah’s Ark Ministries International (NAMI) uit Hongkong. Hard bewijs konden de Chinezen nog niet leveren, zodat wetenschappers de vondst met de nodige reserves ontvingen.

Klenck beweert in een persbericht een bezoek te hebben gebracht aan de site en stelde een onderzoeksrapport op dat de claim van de Chinezen lijkt te staven. Volgens de archeoloog lag er een constructie van gefossiliseerd hout op 4200 meter hoogte, „wonderlijk goed” bewaard onder lagen stenen en ijs.

Het bouwwerk zou 121,1 meter lang, 23,8 meter breed en ten minste 5,2 meter hoog zijn, aldus Klenck. Dat zijn waarden die opmerkelijk overeenkomen met de 300 el lengte, 50 el breedte en 30 el hoogte, de afmetingen van de ark volgens de Bijbel. De buitenwanden verraden een kielvorm: ze wijken onderaan naar binnen in de richting van de onderkant van de constructie.

In de constructie ontdekte hij meerdere verdiepingen, trappen en structuren gemaakt van cipressenhout met pen-en-gatverbindingen, terwijl een ruimte op een verdieping bezaaid was met kikkererwten.

In een nabijgelegen grot zou Klenck voorwerpen hebben ontdekt vergelijkbaar met die in het grote houten bouwwerk. Ook daar vond hij resten van kikkererwten, vlasvezels, touw, stukken stof, botrestanten en vaten gemaakt van een organisch materiaal. „In zowel de houten constructie als in de grot liggen schalen; de meeste gemaakt van organisch materiaal.”

Ook vond Klenck in het houten bouwwerk twee kleine schalen van keramiek. Volgens hem stamt de ene uit een periode van 5800 tot 3000 voor Christus en de andere uit de bronstijd (3000 tot 1200 voor Christus). „Deze voorwerpen zijn hoogstwaarschijnlijk afkomstig van bezoeken aan de ark van mensen in latere perioden.” Hun vormen wijken nogal af van voorwerpen die bekend zijn uit de periode waaruit de houten constructie stamt – volgens de archeoloog tussen 13.100 en 9600 voor Christus.

Het Chinese NAMI-team had al eerder met dezelfde koolstofdateringstechniek de oorsprong van het hout bepaald op 4800 voor Christus. Maar volgens Klenck speelde bij dat team de beperkte archeologische ervaring parten.

Klenck toont zich opgetogen over de vondsten van zowel de enorme houten structuur als de nabijgelegen grot. „Deze locaties zijn erg belangrijk voor archeologen en conservatoren.” Turkije zou dit gebied daarom moeten afsluiten voor bezoek en er alleen archeologen moeten toelaten.

„Deze voorzorgsmaatregelen moeten we nemen om te voorkomen dat avonturiers en de lokale berggidsen stukken hout afbreken en voorwerpen meenemen uit het onderzoeksgebied.”

Geoloog Tom Zoutewelle, die deel uitmaakt van een onderzoeksteam dat de claims van de Chinezen gaat onderzoeken, zet echter grote vraagtekens bij de beweringen van Klenck.

„Klenck heeft nooit ter plekke op de Ararat onderzoek uitgevoerd. Zijn beweringen doet hij hooguit met gegevens uit de tweede hand”, aldus Zoutewelle, die binnenkort zijn bevindingen naar buiten hoopt te brengen.