Bij het gemeentehuis van de deelgemeente Kadiköy in Istanbul komt een truck aangereden. De chauffeur parkeert voor de deur, naast mensen die hun auto uitladen. Grote plastic tassen komen eruit, met kleding en dekens. Binnen in de hal staan lange tafels en klinkt het geluid van rollen plakband waarmee dozen in elkaar worden geplakt. ’Kadiköy deelt’, staat er op stickers op de dozen, waarop ook staat vermeld wat er in de doos zit. ’De eerste truck vertrekt om elf uur’, zegt viceburgemeester Hulusi Özocak, ’en om twaalf uur weer een. En dat blijft de komende dagen zo doorgaan’.

Uit alle hoeken van Turkije zijn inmiddels vrachtauto’s onderweg naar het oostelijke Van met goederen die burgers inzamelden. Een flinke afstand voor veel chauffeurs: vanuit Istanbul is het bijvoorbeeld hemelsbreed bijna 1500 kilometer. In de regio zelf kwam de hulp vanzelfsprekend ook razendsnel op gang, mede door strakke coördinatie van de lokale politiek. Veel gemeentes informeren burgers via Twitter en Facebook waar hulp gebracht kan worden.

In de hal van het gemeentehuis van Kadiköy steekt jong en oud de handen uit de mouwen. Een groepje tieners zet efficiënt dozen in elkaar. Eén van hen, Özgür (17): ’Nee, we hoeven niet naar school. We zijn leerlingen van een handelsschool en we besloten dit te doen als stage.’ De meeste anderen zijn ook vrijwilligers, de coördinatie is in handen van de afdeling ’Hulp’ van de gemeente. Kadriye Saglam, het hoofd van die afdeling: ’Wij geven structureel hulp aan arme gebieden in Turkije. Bij een ramp zoals deze kost het dus weinig moeite de hulp te organiseren en gewoon iets harder te werken.’

Op Twitter is ook een actie op gang gekomen om slachtoffers van de aardbeving onderdak te bieden. Met de ’hashtag’ 'EvimevindirVan’, wat betekent ’Mijn huis is jouw huis, Van’, stellen mensen hun bed of bank beschikbaar, en het aanbod wordt via verschillende organisaties en gemeentes gecoördineerd.