Politici moeten oppassen dat wanneer zich een incident met een tbs’er voordoet ze niet overmatig reageren door „een minister of staatssecretaris naar de Kamer te roepen en aanvullende veiligheidsmaatregelen te eisen”, zei hij. Van Kuijck stelde wel dat „ieder incident er natuurlijk een te veel is.”

Volgens de vicepresident, die ook lid is van de commissie die de verlofaanvraag van tbs’ers toetst, leggen rechters nu al minder vaak tbs op en weigeren verdachten steeds vaker mee te werken aan psychologische en psychiatrische onderzoek, waardoor het moeilijker wordt tbs op te leggen. Ook zijn klinieken huiverig met het verlenen van verlof. Mede als gevolg van daarvan is de gemiddelde behandeltijd voor tbs’ers in de afgelopen jaren opgelopen van 5 naar 10 jaar. „Nederlanders zijn niet geïnteresseerd in de extra kosten die daarmee gemoeid zijn.”

De vicepresident vindt dat de nadruk niet steeds moet liggen op opsluiting, maar juist op een goede behandeling die recidivegevaar vermindert. Meer dan 80 procent zou niet opnieuw in de fout gaan.

Volgens Van Kuijk is het aantal incidenten de afgelopen jaren fors teruggelopen. Ook komt het tijdens verloven minder vaak voor dat een tbs’er zich niet aan de regels houdt. „Het kan altijd beter, maar we moeten niet doorslaan in veiligheid en nog zwaardere eisen stellen.”

Het maatschappelijk draagvlak voor tbs-behandelingen zou moeten worden vergroot. „Ik zou willen dat we wat minder vanuit de onderbuik reageren. Uitgangspunt in de wetgeving is dat we veroordeelden perspectief geven op een terugkeer.”