Gbowee werd in 1972 geboren. In 2001 werd zij coördinator van de organisatie Women in Peacebuilding (Vrouwen bij het scheppen van vrede), in 2002 stichtte zij de beweging Women of Liberia Mass Action for Peace (Vrouwen van Liberia, massale actie voor vrede).

Zij organiseerde geweldloze protestacties van vrouwen en moeders tegen Taylor. Alle betoogsters droegen witte kleding, als teken van reinheid en de wil tot vrede. Onder haar leiding wist Women in Peacebuilding in 2003 een ontmoeting met Taylor af te dwingen, waar hem de belofte werd afgetroggeld om deel te nemen aan vredesoverleg in Ghana. Haar groep reisde Taylor achterna en bleef tijdens de onderhandelingen betogen voor vrede in Accra. Het vredesproces leidde later dat jaar tot Taylors aftreden en ballingschap in Nigeria.

Gbowee, die al heel jong als maatschappelijk werker de straat op ging, bleef zich ontfermen over de talloze kinderen en tieners van wie de levens waren getekend door de recrutering als kindsoldaten door Taylor en andere krijgsheren. Daarnaast werd zij in 2004 lid van de Waarheid- en Verzoeningscommissie die in Liberia naar Zuidafrikaans voorbeeld werd ingesteld om de misdaden en het leed van het verleden te documenteren en te verwerken en dialoog en stabiliteit in het land te herstellen.

Gbowee is moeder van zes kinderen. Over haar inzet voor vrede en voor (ex-)kindsolaten in Liberia zei zij: „Als er al iets zou veranderen in de samenleving, dan moet dat worden gedaan door moeders.”

Taylor werd in 2006 naar Nederland overgebracht om te worden berecht wegens oorlogsmisdaden. Het Speciaal Hof voor Sierra Leone doet mogelijk nog deze maand uitspraak in Leidschendam.