„Als kind ging ik al naar de zendingsdag, samen met mijn vader, moeder, broer en zussen. Met een paar bussen vanuit Oud-Beijerland. Dat is nu zo’n zestig jaar geleden. Kleedje mee, broodje mee…

Zending heeft ons altijd veel gedaan. Vroeger liepen we met het zendingsbusje langs de deuren. Mijn vrouw zat jarenlang in de lokale zendingscommissie. Samen verspreidden we een aantal jaren het dagboek van de GZB ”Een handvol koren” in de gemeente. Het is belangrijk dat op het zendingsveld mensen tot geloof komen zodat ze mogen weten waar de reis naartoe gaat, aan het einde van hun leven. De zendingsdag is een dag van grote betekenis omdat je als gemeenten het zendingswerk draagt.

De zendingsdag bezoeken, was vroeger een uitje voor ons. We leefden ernaar toe. Je ging niet op vakantie. Ieder jaar kwam je dezelfde kinderen tegen. In al die jaren heb ik maar een paar keer overgeslagen. Dat was vanwege de zaak, de bakkerij. Soms zat je krap in je personeel. Dan ging je eerst werken en daarna gauw met je eigen auto naar Driebergen. Ik was toen al getrouwd. Mijn vrouw en kinderen waren vooruitgegaan. Nu nemen we soms een kleinkind mee. We hebben drie zoons en twee dochters. Ze kunnen niet altijd naar de zendingsdag, maar er gaat er altijd wel eentje.

De ontmoeting met andere bezoekers en met zendingswerkers, maar vooral het Woord dat gesproken wordt, is bijzonder. Het is bemoedigend om te horen dat er mensen tot de Heere Jezus gekomen zijn. Zo mogen we weten dat de Heere doorgaat met Zijn werk. Door alles heen.

Het weer wachten we altijd maar af. Het heeft ons nooit tegengehouden. Wel bereiden we ons goed voor; we nemen altijd onze paraplu mee.

Iedere keer opnieuw ervaren we de verbondenheid met elkaar. Wat ik zou zeggen als ik mensen moest overhalen om naar de zendingsdag te gaan? Op zo’n dag beleef je wat zending is en de gemeenschap met elkaar als gemeenten.

We vinden het bijzonder dat de GZB programma’s maakt voor kinderen en jongeren. Er komt een tijd dat wij niet meer naar de zendingsdag kunnen gaan. We hopen dat de jeugd blijft komen. Nee, ik ben niet bezorgd over de toekomst van het zendingswerk. De Heere zorgt Zelf voor Zijn kerk. Maar we moeten niet zomaar stil toekijken. Het is goed om onze verantwoordelijkheid te nemen en het werk steeds op te dragen in ons gebed.”