Het echtpaar was voor de behandeling uitgeweken naar de Verenigde Staten, omdat de Britse autoriteiten geen toestemming wilden geven voor het verwekken van de reageerbuisbaby. Volgens de Britse dienst voor vruchtbaarheid en embryologie zou het inwilligen van het verzoek er op den duur toe hebben geleid dat er baby’s ter wereld komen die alleen maar zijn bedoeld voor het verschaffen van ’reserveonderdelen’ voor andere kinderen.

Het echtpaar Whitaker hoopt bloed uit de navelstreng van baby Jamie te kunnen gebruiken voor de behandeling van diens broer Charlie. Die lijdt aan een zeldzame vorm van bloedarmoede, waardoor hij regelmatig bloedtransfusies moet ondergaan. Hij zou gebaat zijn bij een beenmergtransplantatie.

De navelstreng bevat stamcellen waaruit beenmerg kan worden gekweekt. Om afstoting te voorkomen, moet het beenmerg van de donor wel passen bij dat van de patiënt.

In het laboratorium kweekten onderzoekers in de reageerbuis verscheidene embryo’s uit zaad en eicellen van het echtpaar Whitaker. Vervolgens selecteerden ze uit die embryo’s er één dat genetisch het beste past bij Charlie.

De kans dat uit Jamie’s navelstreng beenmerg kan worden ontwikkeld waar Charlie iets aan heeft, is 98 procent, zei vader Jayson Whitaker tegen de krant The Daily Mail. Als de Whitakers ervoor hadden gekozen op een normale manier een tweede kind te verwekken, was die kans niet groter dan 25 procent geweest.

De Britse autoriteiten staan het screenen van DNA van embryo’s alleen toe als het gaat om onderzoek naar erfelijke ziektes. Omdat de bloedarmoede waaraan Charlie lijdt niet erfelijk is, kreeg het echtpaar Whitaker geen toestemming voor het selecteren van het juiste DNA. In de VS zijn vruchtbaarheidsklinieken niet aan dergelijke regels gebonden.