Tenminste, dat vindt de Griekse overheid. Onder leiding van premier Kostas Simitis vergaderde het kabinet in de aanloop naar de bijeenkomst vier uur lang over maatregelen om de goede afloop veilig te stellen. Want met de antiglobalisten -die eigenlijk overal tegen zijn, wat een mooi licht werpt op hun geuzennaam- is het slecht kersen eten.

Hoewel de bijeenkomst van staatshoofden en regeringsleiders van de Europese Unie op voorhand bekendstaat als de top van Thessaloniki, is de havenstad in Noord-Griekenland niet de eigenlijke plaats van handeling. De Griekse gastheren hebben het gezelschap zo’n 100 kilometer verder naar het zuidoosten ondergebracht in het hotelcomplex Porto Carras. Dat ligt op Sithonia, een van de drie vingervormige uitsteeksels van het Macedonische schiereiland Chalkidiki.

De betogers hebben al aangekondigd óók naar dit zonovergoten oord af te zullen reizen. Vanzelfsprekend niet met het oogmerk aan een van de vele stranden te gaan liggen. Dus heeft de regering om de zaken in goede banen te leiden alvast 15.000 politieagenten, soldaten -onder wie scherpschutters- en brandweerlieden naar hetzelfde gebied gestuurd. Zij moeten voor rust en orde zorgen. ”Ordnung muss sein”, om met de talloze Duitse vakantiegangers te spreken die de kurk vormen waarop de lokale economie drijft.

Met dat doel hebben de autoriteiten een zogenoemde rode zone ingesteld. Of die even gemakkelijk te nemen is als de denkbeeldige cirkel die de Amerikanen rond Bagdad moesten zien te doorbreken, is voor de Grieken niet te hopen. Ze hebben in ieder geval hun best gedaan het gebied hermetisch te vergrendelen. Toegang krijgen uitsluitend degenen die aan de juiste eisen kunnen voldoen. Marineschepen patrouilleren voor de kust, in de lucht cirkelen helikopters dreigend rond en er staan zelfs Patriot-luchtdoelraketten opgesteld. Veiligheid voor alles.

Intussen is er Athene alles aan gelegen de linkse demonstranten te vriend te houden. Wie weet, lukt het die een keer vreedzaam duidelijk te maken wat hen bezielt. Minister voor Macedonië Jorgos Paschalidis probeert al enkele maanden contact te onderhouden met de organisatoren van de demonstraties. In een Griekse krant zei hij dat de wijze waarop de autoriteiten de bezoekers tegemoet treden volgens het „consensusmodel” plaatsvindt. Is tenslotte Griekenland niet de bakermat van de democratie?

De middenstand van Thessaloniki is minder overtuigd van de kalmerende werking van Paschalidis’ bezwering. De verkoop van vandalismebestendige rolluiken steeg de afgelopen weken met liefst 30 procent. Ook de brandblussers zijn niet aan te slepen - tip van de regionale Kamer van Koophandel. De kamer heeft er nog een. Hang een grote poster in de etalage met daarop de tekst: ”Thessaloniki, stad van de dialoog”.

Als de achterban daaraan al gehoor geeft, dan komen de teksten waarschijnlijk veilig achter de rolluiken te hangen. En de auto blijft ver buiten het centrum geparkeerd. Want de betogers mochten het eens in hun hoofd halen hun antiglobalistische woede hierop te koelen. Landgenoten nog wel. Om hun gedrag draait het voor een groot deel, want naar verluidt is de belangstelling uit het buitenland bescheiden. Al is het aantal nationaliteiten beperkt, het omgekeerde geldt ten aanzien van de thema’s die de deelnemers aan de protestacties aan de orde willen stellen. Daar valt geen peil op te trekken.

Hooguit valt te raden wat in het ratjetoe van protest het vaakst komt bovendrijven. De meeste betogers zullen tegen Amerika zijn, tegen de Europese leiders, tegen uitbuiting, tegen Israël, tegen het kapitalisme, tegen de NAVO en tegen de macht. Voldoende brandstof voor een paar hete dagen. Een duik in de Egeïsche Zee kan voor afkoeling zorgen. Maar daarvoor zijn ze niet gekomen.