De introductie van de euro in Italië gaat vooral gepaard met lange wachttijden en veel geduld. Zo leverde de terugkeer van vakantiegangers de hele week lange files op bij de kassa’s van de tolwegen. Omdat veel Italianen nog in lires betalen en vaak zelfs met groot geld, waren veel kassa’s dit weekeinde al door hun wisselgeld heen.

Ook bij de banken en postkantoren blijven de rijen lang. Die worden grotendeels veroorzaakt doordat de pensioenen begin januari worden uitgekeerd. De nieuwe biljetten vragen net even iets meer tijd aan het loket, waardoor wachttijden van twee of drie uur heel normaal zijn. Daar komt bij dat nu ook ineens alle oude sokken te voorschijn komen en mensen het geld onder het matras vandaan halen. De Italianen kunnen hun lires nog tot eind februari gratis omruilen, maar velen brengen hun geld nu al naar de bank of het postkantoor. Soms staan oude mensen met een boodschappentas met spaargeld ter waarde van duizenden of zelfs tienduizenden euro’s in de rij.

De meeste Italianen betalen nog met lires omdat er daarvan nog veel in omloop zijn. Eind december zijn de Italianen massaal gaan pinnen. Zij haalden drie keer zoveel geld uit de muur als vorig jaar in dezelfde periode. Misschien voorzagen ze dat de meeste geldautomaten nog geen euro’s zouden spuwen op 1 januari.

De meeste banken verwisselden de inhoud van de geldautomaten inderdaad pas op 3 of 4 januari. Volgens de banken is inmiddels 95 procent voorzien van euro’s en zullen binnen enkele dagen alle automaten de nieuwe biljetten uitgeven.

Het grootste probleem vormen in Italië nog de kleine middenstanders. Veel winkeliers hebben in december niet de moeite genomen euro’s af te halen. Bij de banken lagen 1,2 miljoen ondernemerspakketten klaar, maar daarvan is slechts de helft afgehaald. De middenstanders die geen wisselgeld hebben, moeten nu alsnog naar de bank. Wie sluw is, geeft gewoon nog wisselgeld in lires. Dat is in Italië toegestaan tot 28 februari. Het is vervelend voor de klanten, want die blijven met lires rondlopen.