De Kamer van Vooronderzoek die zij voorzit, heeft redenen gevonden om aan te nemen dat de sterke man van het Noord-Afrikaanse land zich schuldig heeft gemaakt aan misdaden tegen de mensheid waarvan de burgerbevolking het slachtoffer werd.

Hoofdaanklager Luis Moreno Ocampo had in mei om het arrestatiebevel verzocht. Na het onderzoeken van het voorgelegde bewijs achten de rechters het aannemelijk dat het Gaddafibewind in februari honderden, en mogelijk meer, slachtoffers heeft gemaakt onder de burgerbevolking bij het neerslaan van betogingen: mensen werden gedood, raakten gewond of werden zonder vorm van proces opgesloten, vooral in steden als Tripoli, Benghazi en Misurata. Het arrestatiebevel luidt dan ook: moord en vervolging.

De ‘Gids van de Revolutie’ heeft volgens de rechters de absolute macht in Libië, ook al bekleedt hij formeel geen officiële functie. Naast Gaddafi worden twee andere Libiërs gezocht door het ICC: zijn zoon Saif al-Islam (38), die volgens de rechters de facto optreedt als premier van Libië en de beoogde opvolger van Gaddafi lijkt te zijn, en zijn zwager Abdullah al-Senussi (62), het hoofd van de machtige militaire inlichtingendienst, volgens de rechters een van de belangrijkste instrumenten van het onderdrukkingsapparaat in het Arabische land.

De rechters hebben aanwijzingen gevonden dat de Libische leiding, na het begin van de Arabische Lente in Tunesië en Egypte, een plan heeft gemaakt om mogelijke betogingen in eigen land met alle middelen de kop in te drukken. Mensen die door het regime als dissidenten werden gezien, werden het doelwit van de veiligheidsdiensten.

De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties vroeg het ICC eind februari unaniem onderzoek te doen naar de situatie in Libië. Door die bindende resolutie is het Strafhof bevoegd, ook al behoort Libië niet tot de 116 landen die zich hebben aangesloten bij het Statuut van Rome, het ICC-oprichtingsverdrag.