Hartje Athene, tegen drie uur ’s middags. Voetje voor voetje schuifelen honderden inwoners van de stad langs een stel tafels op een binnenplaats. Het is een gemengd gezelschap. Immigranten uit Noord-Afrika en Afghanistan, dak- en thuislozen en de allerarmste Grieken.

Medewerkers van de Grieks-Orthodoxe Kerk, de Anglicaanse Kerk en de Afrikaanse immigrantenkerk delen voedsel uit. Een stuk brood en een bak rijst met groenten. Sommigen staren wezenloos voor zich uit. Maar er klinken ook opgewonden gespreken in het Arabisch.

„We doen dit nu twee jaar”, vertelt vader Malcolm Bradshaw, een anglicaanse voorganger. „In 2009 wilde de Grieks-Orthodoxe Kerk een lading voedsel naar Gaza sturen, maar daar was geen toestemming voor. De patriarch vroeg me of we er hier iets mee konden doen.”

„Zoals altijd worden de zwakken in de samenleving het hardst getroffen”, vervolgt Bradshaw. „Ik weet dat er vanuit de EU fondsen naar Griekenland zijn gegaan om specifiek de immigranten te helpen. Athene heeft dat geld in de politie gestopt. Die moeten de illegalen immers in de gaten houden?”

Het wordt hoog tijd dat Griekenland ophoudt met „vakantievieren”, vindt de Britse voorganger. „Sinds de toetreding tot de EU hebben ze achterover geleund. En nu vinden ze het gek als Brussel vraagt of ze wakker willen worden?”

Volgens Bradshaw doen de kerken hun best om de diaconale nood te lenigen. Maar ook voor hen valt het niet mee. „Ook de gemeenten moeten soms de eindjes aan elkaar knopen.”

De laatste dakloze ontvangt zijn pakketje. Met nietszeggende ogen loopt hij de poort uit. „Morgen staan er weer 1200”, schudt Bradshaw zijn hoofd.