Het Openbaar Ministerie kan tot dinsdagmiddag vier uur officieel bezwaar maken, maar uitsluitend wegens procedurefouten. Als het bezwaar uitblijft, kan Martin meteen op vrije voeten komen, meldden Belgische media.

Martin (51) werd in augustus 1996 gearresteerd en in 2004 veroordeeld tot dertig jaar cel wegens medeplichtigheid. Zij was op de hoogte van de misdrijven van haar man, maar ondernam niets om hem te stoppen met het ontvoeren, misbruiken en vermoorden van meisjes.

Aan de vrijlating zijn strenge voorwaarden verbonden. Zo mag de vrouw niet in de buurt van de familie van slachtoffers komen en mag ze ook niet met de media praten. Belgische media meldden dat Martin zich zou willen laten opnemen door een religieuze gemeenschap in Frankrijk.

Volgens de Belgische wet had Martin na tien jaar (een derde van de straf) recht op vervroegde vrijlating. Ze deed toen ook voor de eerste keer een aanvraag voor voorwaardelijke invrijheidstelling, maar die werd verworpen. Ook bij de twee daarop volgende verzoeken achtte de rechtbank het gevaar voor herhaling nog te groot. Martin was in 1989 al tot vijf jaar veroordeeld voor verkrachting van minderjarige meisjes, maar werd in 1992 vervroegd vrijgelaten.

Nabestaanden van slachtoffers, zoals de ouders van An Marchal en Eefje Lambrecks, reageerden ontgoocheld op het besluit dat Martin in aanmerking komt voor vervroegde vrijlating. Vader Paul Marchal spreekt over een wrang gevoel: „Ik vind dat justitie hiermee een misplaatst voorbeeld geeft. Wat geeft dat nu voor beeld aan het buitenland?”

De advocaat van de familie Lambrecks vindt dat de vervroegde vrijlating te snel komt. Ook is er kritiek dat de mogelijke vrijlating uit de media moesten worden vernomen.

De advocaat van Dutroux, Ronny Baudewyn, suggereerde gevolgen voor zijn cliënt: „Als Martin na bepaalde voorwaarden vrijgelaten kan worden, dan moet een vervroegde vrijlating van Dutroux ook mogelijk zijn.”