Dat zeggen adviseurs van Chávez en kenners van de buitenlandpolitiek van Venezuela in het boek ‘De Oliekoning - Hugo Chávez en de beloftes van zijn Latijns-Amerikaanse revolutie’ van journalist Edwin Koopman. Het boek verschijnt deze week.

„We hebben ons altijd gerealiseerd dat het veel kostbaarder zou zijn die eilanden zelf te onderhouden”, stelt generaal b.d. Alberto Müller in het boek. „Ze liggen nu al in de Venezolaanse invloedssfeer, maar het nemen van de verantwoordelijkheid is iets anders. Dan moeten we ook hun levensstandaard handhaven. En die ligt erg hoog”. De eind vorig jaar overleden generaal was de belangrijkste militaire en politieke adviseur van Chávez.

Volgens een andere adviseur van Chávez, die anoniem wil blijven, heeft het kostenplaatje voorstanders van annexatie op andere gedachten gebracht. „Het financiële argument is in het verleden gebruikt tegen degenen die voor een overname pleitten. Wat moet Venezuela met die eilanden, die kapitalen aan de schatkist zouden kosten?”, aldus de adviseur van de Venezolaanse president.

Carlos Romero, deskundige op het gebied van het buitenlands beleid van Venezuela, stelt dat de geldkwestie al speelde voordat Chávez in 1999 in het Zuid-Amerikaanse land aan de macht kwam. „De weinige keren dat er is gesproken over de annexatie van de Nederlandse eilanden, gebeurde dat altijd in termen van de hoge kosten”, aldus Romero. „Het is een kunstmatige economie, zonder eigen middelen en die moet je in stand houden.”

De afgelopen jaren is op de eilanden zelf, maar ook in Nederland herhaaldelijk gespeculeerd over een Venezolaanse claim op de eilanden. Chávez zelf verklaarde eind 2009 dat ze ‘binnen de territoriale wateren van Venezuela liggen’. Hij beschuldigde Nederland ervan samen met de Amerikanen een invasie van Venezuela voor te bereiden.

De relaties tussen Nederland en Venezuela zijn de afgelopen jaren slecht geweest. Breekpunt vormt de aanwezigheid van Amerikaanse militairen op luchtmachtbases op Curaçao en Bonaire.