De verdeling tussen jongetjes en meisjes is scheefgegroeid in India. Er zijn slechts 914 meisjes onder de 6 jaar op elke 1000 jongens van dezelfde leeftijd. De discriminatie begint vaak al vroeg. Vrouwelijke foetussen worden geaborteerd en jonge meisjes verwaarloosd, ondanks jarenlange overheidscampagnes om dat tegen te gaan.

Elke paar jaar voeren de lokale en nationale autoriteiten nieuwe maatregelen door, van gratis maaltijden tot gratis onderwijs voor meisjes, om mensen zo aan te moedigen goed voor hun dochters te zorgen. Het mag vooralsnog echter niet baten.

Voeten

Het probleem was al zo groot geworden dat het medisch personeel sinds 1994 het geslacht van een ongeboren kind niet mag vrijgeven. Maar er is genoeg bewijs dat dit verbod met voeten wordt getreden.

Indiërs geven veelal de voorkeur aan een jongetje omdat de bruiloft van een meisje enorm veel geld kost. Families steken zich vaak in de schulden om een huwelijk te bewerkstelligen en de bruidsschat te betalen. Een jongen daarentegen brengt op een goede dag een bruid en een bruidsschat mee naar huis. Daarnaast mogen naar hindoegebruik alleen zonen hun ouders cremeren.

Scholing

In Morena, een district in Centraal-India, is de situatie zeer ernstig. Slechts 825 meisjes op 1000 jongens bereiken daar hun zesde verjaardag. Ook al zijn er regelingen voor arme families. Als ze één of twee dochters hebben, krijgen ze bijvoorbeeld omgerekend een paar honderd euro voor elke paar jaar scholing en meer dan 1500 euro als de meisjes hun middelbare school afmaken.

Op de kraamafdeling van het ziekenhuis in Morena lijkt dat echter weinig indruk te maken. Een oude vrouw loopt er rond met een pasgeboren meisje in een vieze doek. Ze is duidelijk niet blij. Haar schoondochter is net bevallen van de zesde dochter in twaalf jaar huwelijk. Zal haar schoondochter nog een keer zwanger worden?

„Iedereen wil een jongen. Een jongen zorgt voor je als je oud bent”, zegt de vrouw. Als schoonmoeder heeft ze een grote controle over het leven van haar schoondochter. Zij bepaalt hoeveel kinderen de vrouw van haar zoon krijgt.

Huilen

„Mijn schoonmoeder zegt dat een jongen noodzakelijk is”, zegt Sanju, die met haar ernstig ondervoede negen maanden oude dochter op schoot in het ziekenhuis zit te wachten. Ze geeft niet toe dat ze haar dochtertje opzettelijk uithongert, maar haalt haar schouders op als haar gevraagd wordt waarom haar dochter zo ziek is. Ze zal binnen een jaar of twee opnieuw proberen een zoon te krijgen, zegt ze.

„Vrouwen huilen als ze een meisje krijgen”, zegt een verpleegkundige in het ziekenhuis. „Als een vrouw een zoon krijgt, wordt er een maand voor haar gezorgd. Als het een meisje is, staat ze binnen drie dagen weer op het veld”, zegt maatschappelijk werkster Sudha Misra.

Een uitgeputte moeder naar wie niet wordt omgekeken, die te weinig te eten krijgt en de schuld krijgt van het voortbrengen van een dochter zal dat op haar beurt gemakkelijker overbrengen op de dochter zelf. Dat is voor het kind soms net het verschil tussen leven en dood.

Uit onderzoek blijkt dat de ergste overtreders in de relatief rijke stedelijke gebieden wonen, bijvoorbeeld in de staten Punjab of Haryana. Rijke mensen hebben gemakkelijker toegang tot manieren om achter het geslacht van hun ongeboren kind te komen en abortus te laten plegen. Of ze gaan naar het buitenland.

Slinkse wegen

De wet voldoet niet om „een maatschappij te bestrijden die jongens boven meisjes stelt”, zegt Ravinder Kaur, hoogleraar sociologie aan het Indiase instituut voor technologie in New Delhi. „Wetten zijn prima omdat ze werken als afschrikmiddel”, zegt ze, maar abortussen op basis van geslacht blijven bestaan omdat „mensen er via slinkse wegen” toch een manier voor weten te vinden.