Ogenschijnlijk is er niets aan de hand in de woonwijk. De tuinen bij de rijtjeshuizen zien er keurig uit. Op straat spelen kinderen. Maar onder de bewoners heerst grote onrust. Zij maken zich zorgen over berichten waaruit zou blijken dat de grond waarop zij wonen, ernstig is vervuild.

De verontreiniging zou afkomstig zijn van een voormalige schakelaarsfabriek. Die is in 1983 afgebroken. Al een jaar later werd op het terrein een nieuwe woonwijk uit de grond gestampt. Dat gebeurde kort nadat een sanering was uitgevoerd.

Twee weken geleden werd duidelijk dat die schoonmaakoperatie mogelijk niet volledig is uitgevoerd. „Wij zijn ons naar geschrokken”, aldus bewoner A. Verwoert. „Wij wisten wel dat onze huizen op een voormalig fabrieksterrein zijn gebouwd en dat er rommel in de bodem zat. Maar we gingen ervan uit dat alles was opgeruimd.”

Onder de buurtbewoners heerst onzekerheid. Volgens Verwoert onder meer over een eventuele waardevermindering van hun woningen. „De mensen willen weten of zij op een gifbelt wonen. En wat gebeurt er met onze huizen als blijkt dat alles moet worden afgegraven?”

Dat er sprake is van bodemverontreiniging staat voor de 71-jarige S. Kievit buiten kijf. De bewoner van de D. J. van Wijkstraat, aan de grens van de bewuste wijk, wijst naar zijn tuin. „In een deel ervan groeit niets. Alle planten gaan er dood. Dat komt door alle zink, koper en trichlooretheen.”

Over de oorzaak van de grondvervuiling hoeft Kievit niet lang na te denken: de schakelaarsfabriek Van Wijk en Visser. Hij pakt een stapeltje oude zwartwitfoto’s en laat zien waar de gebouwen van de onderneming destijds stonden.

Kievit woonde zijn leven lang pal naast het bedrijf. „Precies naast mijn tuin werden koperen bouten en moeren ontvet in zuurbaden. Dat spul gutste er soms overheen. De fabriek loosde het afval eerst via een put op een sloot. Later gebeurde dat pas via een riool. Men wist toen nog niet dat dat kwaad kon.”

Kievit heeft de zaak zelf aan het rollen gebracht. Dat kwam wegens zijn plan om een nieuwe woning op zijn terrein te bouwen. De gemeente ging akkoord, maar eiste wel een zogeheten schonegrondverklaring. Er werden monsters genomen en de grond bleek verre van schoon.

De gemeente meldde dit bij de provincie Gelderland. Nadat ambtenaren onderzoek hadden uitgevoerd, kregen de bewoners van de woonwijk een brief waarin stond dat er hier en daar restvervuiling was aangetroffen. Van ernstige verontreiniging was geen sprake.

Kievit kreeg het tegenovergestelde te horen. „Twee weken geleden kreeg ik een telefoontje van de gemeente. Een groot onderzoek was nodig, zo werd mij gezegd. Ik heb toen gevraagd waarom de wijkbewoners dan een brief kregen met de mededeling dat er niets aan de hand was. En ja, daar werd overheen gepraat.”

Inmiddels heeft de provincie grootscheeps onderzoek gelast naar de bodemgesteldheid van de wijk. Over drie maanden moet duidelijkheid worden verschaft, aldus wethouder mevrouw P. C. Davidse (Milieu). Zij geeft aan geen onaangename verrassingen te verwachten.

Volgens de wethouder is de bodemsanering in 1984 uitgevoerd volgens de toen geldende normen. Na de afbraak van de fabriek is een laag grond van 50 à 60 centimeter afgegraven. Een lading slib uit de Linge die vrijkwam bij de aanleg van een jachthaven werd op het terrein aangebracht. Die slib is mogelijk vervuild.

De bewoners wachten vooralsnog af. Het laatste bericht in een regionale krant vermeldt alleen de mogelijke afgraving van de tuinen. Bewoner Verwoert: „Tja, ik heb alles net mooi in orde. Dat zou heel vervelend zijn. Ik verwacht dat de gemeente dan de zaak weer netjes in de oude staat terugbrengt.”