Het jaar 2002 bleek echter het Waterloo voor de ambitieuze politicus uit de aan Nederland grenzende deelstaat Noord-Rijnland-Westfalen. Kort na de landelijke verkiezingen in september zag hij zich gedwongen al zijn politieke functies binnen de liberale partij FDP neer te leggen.

Möllemann, al lange tijd pleitbezorger van de Arabische zaak, was eerder dat jaar begonnen felle kritiek te uiten op het „anti-Palestijnse” beleid van de Israëlische premier Sharon. Hij toonde begrip voor de Palestijnse terreur. De Centrale Raad van de Duitse Joden eiste excuses, wat Mölleman pas na herhaaldelijk aandringen van de FDP-top bereid was te doen.

Zijn partijgenoten namen het hem daarna uiterst kwalijk dat hij zonder overleg een week voor de cruciale stembusronde huis-aan-huis een kritische Israël-brochure liet verspreiden. De FDP bleef bij de verkiezingen ver onder het verwachte resultaat.

De leiding van de Vrije Democraten verweet Möllemann met zijn populistische slogans heel wat stemmers te hebben weggejaagd. Het schandaal bleek nog omvangrijker omdat Möllemann de miljoenen pamfletten mogelijk had betaald van schenkingen die hij niet had gemeld.

Möllemann moest begin 1993, op het hoogtepunt van zijn carrière, al opstappen als minister van Economische Zaken en vice-kanselier onder bondskanselier Kohl. Hij had in een advertentie het product van een bedrijf van een familielid aanbevolen. Hoewel het beveiligingssysteem voor winkelwagens hem zijn baan kostte, bleef hij in de hoogste politieke regionen actief.

In mei 1995 kondigde hij aan dat hij Klaus Kinkel wilde opvolgen als voorzitter van de landelijk FDP. Eind november 1994 had hij al bekendgemaakt opnieuw voorzitter te willen worden van de FDP in zijn eigen deelstaat Noord-Rijnland-Westfalen. Het partijbestuur had hem enkele weken daarvoor naar huis gestuurd omdat hij Kinkel openlijk had aangevallen na het verlies van de liberalen bij de parlementsverkiezingen dat jaar. De regionale partijtop dwong Möllemann tot aftreden. Toen hij dat weigerde, stapte het bestuur collectief op.

Jürgen W. Möllemann werd in 1945 in Augsburg (Beieren) geboren. Hij werkte ooit in de reclame en werd in 1962 lid van de christen-democratische CDU. Na een opleiding tot leraar stapte hij in 1970 over naar de FDP, waarvoor hij sinds 1972 lid was van de Bondsdag. Hij gold als protégé van de invloedrijke minister Genscher van Buitenlandse Zaken. Begin 1987 werd hij minister van Onderwijs, om in 1991 naar Economische Zaken over te stappen.

Om een royement door partijgenoten voor te zijn, zegde Möllemann in maart dit jaar zelf zijn lidmaatschap van de FDP op. Zijn website kondigde aan dat de politicus deze zomer een besluit over de oprichting van een eigen partij zou nemen.