De uitslagenavond in Echt, hartje Limburg, begint optimistisch. PVV-Tweede Kamerlid Van Vliet zoekt de aanwezige journalisten doelbewust op. Hij ziet het helemaal zitten. „Het was prachtig stemweer. Ik denk echt dat het een feestje voor ons wordt.” De PVV kan volgens hem ook helemaal niet verliezen vanavond. „We komen in de provincie en de Eerste Kamer helemaal vanuit het niets.”

Als even later op de televisieschermen in de foyer van bioscoop-brasserie Royal in Echt de eerste prognose over het scherm rolt, slaat de stemming even om: de PVV lijkt 9 zetels te pakken, toch wat minder dan was verwacht. De gedoogcoalitie (VVD, CDA en PVV) zou goed zijn voor 35 zetels, 3 te weinig voor een meerderheid in de Eerste Kamer.

Van Vliet blijft lachen. „Hoho, het is maar een peiling van Synovate. Die zitten er standaard naast bij de PVV. Vorig jaar bij de Tweede Kamerverkiezingen gaven ze ons 17 zetels, het werden er 24. Naar dat bureau zou Geert eigenlijk eens een keertje flink moeten uithalen.” Ook Kamerlid Helder houdt de moed erin. „We gaan nog wel stijgen. Beter zo dan andersom.”

Mocht de coalitie in de Senaat toch geen meerderheid halen, dan is er wat haar betreft ook geen man overboord. „We hebben zulke mooie maatregelen afgesproken, die komen er wel doorheen. En gaan partijen ons écht tegenwerken, dan is voor de kiezer duidelijk wie dat doet en zal hij daar rekening mee houden als we opnieuw naar de stembus moeten.”

Als zeker lijkt dat de PVV landelijk gezien wat minder scoort dan verwacht, richten de kleine honderd PVV’ers zich op de uitslagen van gemeenten uit hun provincie. In Limburg zou de partij vanuit het niets best eens de grootste kunnen worden. In dat geval neemt de partij het bestuursstokje over van het CDA, dat hier al decennialang de touwtjes in handen heeft.

Volgens de nummer vier van de Limburgse lijst, huisarts Theo Krebber, wordt dat hoog tijd ook. „Regimes hebben een uiterste houdbaarheidsdatum van vijftig tot zestig jaar. Het CDA ook, precies zoals bij Gaddafi. Macht corrumpeert altijd en je kunt mensen niet eindeloos voor de gek houden. Het CDA heeft dat hier al veel te lang gedaan.”

Ook Cor Bosman, ondernemer en nummer drie op de Limburgse lijst, vindt de uitslag in zijn provincie belangrijker dan die voor de Senaat. „Al dat Eerste Kamergeneuzel. We worden hier vanavond in één klap de grootste!” Bosman, van huis uit rooms-katholiek, stemde tot nog toe altijd VVD. Zijn ouders niet: die gaan, ook nu nog, voor het CDA. „Maar zij gaan ook iedere week twee keer naar de kerk. Ik ben ook wel katholiek, maar beleef de zaken toch anders.”

Op een bankje in een vrijwel leeg achterafzaaltje roken de vader en moeder van Van Vliet een sigaret. Vroeger stemden zij, net als zo veel Limburgers, regelmatig CDA. „Maar het is helemaal over met die partij”, zegt ma Van Vliet. „Mensen gaan niet meer naar de kerk. De regels zijn ook allemaal veel te streng. Dat was vroeger al zo. Ik heb bij de nonnen op school gezeten, en dat was echt geen pretje. En dan heb je nu ook nog eens dat misbruik.”

Haar zoon, fiscaal specialist van de PVV-fractie in Den Haag, staat op de nominatie om in Limburg gedeputeerde te worden voor zijn partij. In dat geval legt hij het werk in Den Haag neer. „Fijn”, zegt moeder Van Vliet. „Dan heb ik hem weer wat dichter bij me. Nu zie ik Roland bijna nooit. Hij zou al weken langskomen om onze belastingformulieren in te vullen.” Vader: „Ach, betalen moeten we toch wel. Van dat kleine beetje pensioen van ons blijft niets over.”

Als even later de partij inderdaad de grootste lijkt te gaan worden in de provincie en de coalitie landelijk opkrabbelt richting een meerderheid, wordt de sfeer losser en gaat de muziek harder. Als rond middernacht partijleider Wilders arriveert, mag volgens Limburgs lijsttrekker Stassen „het dak eraf.” En zo wordt het toch nog een beetje feest in Echt. „Het is per slot van rekening wél carnaval”, zegt een PVV’er.