Europarlementariërs willen af van Straatsburg
BRUSSEL (ANP) – Een ruime meerderheid (88 procent) van de 736 Europarlementariërs wil zelf beslissen waar ze vergaderen. Als ze zelf mochten kiezen, zou 91 procent voor Brussel kiezen in plaats van voor Straatsburg.
Dat blijkt uit een onderzoek dat de vicevoorzitter van het Europarlement, de Britse liberaal Edward McMillan-Scott, donderdag heeft gepresenteerd. Het is in zijn opdracht opgesteld door voormalig Europarlementariër en ex-PvdA-partijvoorzitter Michiel van Hulten, in samenwerking met de Universiteit van Zürich.
De EU-landen bepaalden in 1992 dat het Europarlement afwisselend in Brussel en Straatsburg vergadert. Dat gebeurde vooral onder druk van Frankrijk. De keuze voor twee locaties is in 1997 neergelegd in het EU-verdrag van Amsterdam. Het secretariaat-generaal van het Europarlement is gevestigd in Luxemburg.
Volgens het onderzoek wordt er per jaar 180 miljoen euro bespaard als het Europees Parlement voor één vestigingsplaats zou kiezen. Minstens 317 arbeidsplaatsen kunnen dan worden geschrapt. Ook het milieu profiteert, omdat de uitstoot van CO2 met 19.000 ton per jaar zou afnemen.
Het maandelijks op en neer reizen tussen Brussel en Straatsburg leidt tot stress bij de parlementsleden en hun medewerkers, zo vertelden zij de onderzoekers. Verder zien ze het gebrek aan hotelfaciliteit in de Franse stad als een toenemend probleem. Er zijn aanwijzingen dat de hotels in Straatsburg hun prijzen verdubbelen in de weken dat het Europarlement er vergadert.
De ondervraagden vinden unaniem dat er een alternatieve bestemming voor de Straatsburgse parlementsgebouwen moet komen als het Europarlement zou kiezen voor Brussel als enige vestigingsplaats.
De meeste ondervraagden pleiten ervoor het EU-verdrag te veranderen, zodat het Europarlement zelf een vergaderlocatie kan kiezen. Volgens Van Hulten durven veel parlementariërs dat overigens niet hardop te zeggen, uit angst Frankrijk tegen het zere been te schoppen. „Een vreemde situatie.”
Nederlandse Europarlementariërs ageren al jaren tegen het tijd- en geldverslindende heen- en weergereis tussen Brussel en Straatsburg. Frankrijk houdt echter vast aan de stad in de Elzas, omdat zij het symbool zou zijn voor de Frans-Duitse toenadering die na de Tweede Wereldoorlog aan de basis stond van de EU.
McMillan-Scott hoopt dat het onderzoek de discussie over Straatsburg nieuw leven inblaast. Ze zou moeten leiden tot een resolutie van het Europarlement dat het zelf over zijn vergaderlocatie wil beslissen.
