„Ik meen het echt. Het is niet een soort theatervoorstelling. Als zij (Merkel) mij asiel verleent, pak ik mijn koffers in en verhuis ik met mijn staf en de gehele collectie van duizend kunstwerken naar Duitsland”, zegt Manfredi, die ook beeldhouwer is. Hij heeft voor Duitsland gekozen omdat dat een van de weinige landen is die niet in het kunstbudget hebben gesneden. Het geeft veel geld aan onderzoek, in tegenstelling tot wat Italië doet, zegt Manfredi. Buiten het museum heeft hij de Duitse vlag gehesen.

Manfredi is in Casoria, niet ver van Napels, geboren en werkte jaren in het buitenland, waaronder China en de Verenigde Staten. In 2005 keerde hij in zijn geboorteplaats terug en stichtte het museum. Zodra hij begon met tentoonstellingen over de Camorra, de georganiseerde misdaad in Napels en omgeving, en de problemen met de integratie van migranten, werd hij met de dood bedreigd en werden in het museum vernielingen aangericht. „Er zijn hier duistere krachten aan het werk die willen dat alles bij hetzelfde blijft. Het is niet per se een maffioso met een geweer, het is subtieler. Als je van hier komt, krijg je de boodschap luid en duidelijk”, zegt Manfredi.

Afgezien van een startsubsidie heeft het museum geen geld van de staat gekregen. Het is afhankelijk van het geld dat Manfredi zelf inbrengt en dat particuliere sponsors bijdragen. Bovendien hebben kunstenaars werken aan de kunstinstelling geschonken.