Omar Suleiman: De eerste vicepresident die Mubarak ooit heeft aangesteld. Hij werd eind vorige week vicepresident, na meer dan zeventien jaar trouwe dienst als chef inlichtingen. Suleimans spionagewerk maakt hem een perfect kompas voor Mubarak om te bepalen wat de legerleiding van plan is. Suleiman komt net als veel officieren uit een arm gezin in de provincie.

Generaal Sami Hafez Enan: Het Egyptische bewind is officieel socialistisch en democratisch, maar in feite heeft het land sinds de staatsgreep van 1952 een militair regime. Wanneer de opperbevelhebber, president Hosni Mubarak, van het toneel verdwijnt, zou het mogelijk zijn dat de voornaamste militair, generaal Enan, de touwtjes in handen neemt, net als in 1952, 1954, 1970 en in 1981 het geval was. Enan heeft sinds 2005 de rang die in Nederland commandant der strijdkrachten heet. Hij werd begin 1948 in Caïro geboren.

Mohammed al-Baradei: Geldt zeker buiten Egypte als het bekendste gezicht van de liberaal denkende oppositie die op Mubaraks snelle vertrek aandringt. Hij is politiek gehandicapt door zijn lange afwezigheid in het land. De in 1942 in Caïro geboren Al-Baradei studeerde onder meer in de Verenigde Staten en ging in 1964 bij het Egyptische ministerie van Buitenlandse Zaken werken. Van 1984 tot in 2009 werkte hij voor het Internationaal Atoomenergieagentschap (IAEA) in Wenen, nog steeds zijn woonplaats.

Amr Mussa: Lid van de oude garde rond Mubarak, die tien jaar lang minister van Buitenlandse Zaken was (1991-2001). Hij is bekend en wordt gerespecteerd in zijn huidige functie, als secretaris-generaal van de Arabische Liga. Hij kreeg die baan tien jaar geleden, volgens boze tongen omdat Mubarak in hem een rivaal zag.

Ahmed Fathi Sorur: Tot 29 januari, toen Suleiman vicepresident werd, was Sorur plaatsvervanger van de president omdat hij voorzitter is van de Egyptische Tweede Kamer, de Majlis al-Shaab. Hij bekleedt die functie sinds 1990. De in 1932 geboren hoogleraar in de rechten heeft veel gepubliceerd over mensenrechten. Onder bepaalde omstandigheden wordt de parlementsvoorzitter tijdelijk president.