De 62-jarige Kucan was bij het uiteenvallen van Joegoslavië president van de deelrepubliek Slovenië en vervolgens tot eind 2002 president van een onafhankelijk Slovenië. Hij zei dat in een vroeg stadium duidelijk was dat Milosevic, destijds president van de deelrepubliek Servië, een voorstander was gewapend ingrijpen indien de staat uiteenviel en er Serviërs buiten de boot zouden vallen in de nieuwe etnische staten buiten Servië.

Kucan kon evenwel niet beamen dat Milosevic zelf achter de ineenstorting zat en evenmin dat hij hand had in het gewapende optreden van de federale troepen.

Het etnisch homogene en economische relatief rijke Slovenië was de eerste deelrepubliek die Joegoslavië verliet. Kroatië volgde in zijn kielzog.

De door Serviërs gedomineerde federale strijdkrachten kwamen in actie om de val van Joegoslavië te voorkomen. Het leidde van 1991 tot 1995 tot een bloedige strijd in het etnisch gemengde Kroatië en Bosnië-Herzegovina. Slovenië was in 1991 al na tien dagen van schermutselingen met de federale troepen weer rustig.

De aanklagers willen aantonen dat Milosevic al in een vroeg stadium de federale overheden beheerste en zo persoonlijk verantwoordelijk is voor het uitbreken van de etnische slachtingen. Kucan wilde tot verdriet van de aanklagers woensdag zo ver niet gaan. Slovenië had een gewapende conflict met de federale troepen en wie daarvoor verantwoordelijk waren, moet langs andere weg worden vastgesteld. Hij zei geen specifieke kennis te hebben van de rol van de Servische deelrepubliek in het uitbreken van de vijandelijkheden. In het kruisverhoor beschuldigde Milosevic Kucan ervan de oorlog te zijn begonnen.