„Keerpunt in de Egyptische geschiedenis”
CAÏRO – „De demonstraties zijn een keerpunt in de geschiedenis van het Egyptische volk”, aldus Abdel Gelil Mustafa, coördinator van de National Association for Change (NAC), een coalitie van hervormingsgroeperingen. De verwachtingen lijken hooggespannen.
De dag begon woensdag rustig. Aan het einde van de ochtend verzamelden zich een paar duizend mensen bij het perssyndicaat in Caïro. Binnen een uur was de groep gegroeid van honderd tot ruim duizend. Omringd door agenten in burger. Vandaar vertrokken de demonstranten naar het centrum.
De overheid had strenge maatregelen genomen. Het centrale Tahrirplein was veranderd in een vesting. Alle uitvalswegen, met name richting de parlementsgebouwen, werden totaal afgesloten. Via Twitter hadden de demonstranten elkaar opgeroepen zich daar te verzamelen.
De demonstraties zijn een protest tegen de grootschalige corruptie, de verslechterende economische omstandigheden en de groeiende werkloosheid. Maar de betogers eisen vooral het onmiddellijke aftreden van president Hosni Mubarak. Verder eisen ze ook dat de jongste zoon van Mubarak, Gamal, niet zal worden voorgedragen als presidentskandidaat. Er gaan zelfs al geruchten dat familieleden van Mubarak zijn gevlucht naar Londen. Op een van de spandoeken viel te lezen: ”Mubarak, het vliegtuig staat klaar”.
Woensdag werd de sfeer gaandeweg steeds grimmiger. Er braken gevechten uit tussen betogers en de oproerpolitie. Deze riepen leuzen als: ”De bevrijders van vroeger (ten tijde van de opstand tegen de Engelsen, red.) zijn de onderdrukkers van nu!” Betogers bekogelden agenten met stenen en stoeptegels.
De oproerpolitie dreef de menigte uiteen. Toeschouwers schreeuwden. De politie greep betogers, sloeg hen, sleepte everschillende demonstranten weg en schopte hen tot bloedens toe. Anderen zochten onderdak in de trappenhuizen rond het plein, waar een aantal bewoners zijn deuren had geopend om de demonstranten een veilig heenkomen te bieden.
Kort daarop verscheen een waterkanon dat de menigte probeerde uiteen te drijven. Toen dat niet het gewenste effect had, nam de politie haar toevlucht tot traangas om de demonstranten te verspreiden. Een verstikkende rook vulde de straten.
De demonstranten zijn vastbesloten vol te houden. De sirenes in de stad zijn hoorbaar, de tweets over wat er is gebeurd stromen binnen. Het einde is nog lang niet in zicht.