Eichmann werd pas in 1960 opgespoord en ontvoerd door de Israëlische geheime dienst. Hij werd in Israël berecht en ter dood veroordeeld voor de sleutelrol die hij speelde bij de organisatie van de moord op 6 miljoen Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het proces tegen Eichmann trok internationaal veel aandacht, en er zijn tal van boeken over geschreven, zoals De banaliteit van het kwaad van Hannah Arendt en De zaak 40/61 van Harry Mulisch.

„Het nazimonster had veel eerder kunnen worden gepakt”, aldus Bild zaterdag. Tot nu toe was bekend dat de West-Duitse geheime dienst BND de informatie over de schuilplaats van Eichmann in 1958 gaf aan de CIA. De Amerikaanse geheime dienst deed daar toen niets mee.

De Amerikaanse bezettingsmacht in West-Duitsland nam na de Tweede Wereldoorlog het initiatief tot de opbouw van een West-Duitse geheime dienst. Die werd gerecruteerd uit voormalige medewerkers van FHO, de inlichtingendienst van dictator Adolf Hitler die het Rode Leger van de Sovjet-Unie bespioneerde. De voormalige FHO’ers werden in Washington nuttig gevonden in de Koude Oorlog tegen het communisme. De nieuwe West-Duitse geheime dienst, eerst Organisation Gehlen en later Bundesnachrichtendienst (BND) geheten, recruteerde tal van voormalige leden van naziorganisaties als NSDAP, SS, SD en Gestapo.