Van IJ. had bekend dat hij sinds eind 2009 gegevens van een legale ov-chipkaart met een kaartlezer en enkele computerprogramma’s overzette naar lege kaarten. Hij zou hebben willen aantonen dat de beveiliging van de kaart en daarmee de bescherming van de privacy te wensen overliet. De rechtbank vond dat Van IJ. zich niet kon beroepen op de vrijheid van meningsuiting, zoals zijn advocaat had aangevoerd. De rechtbank wees erop dat hij nooit de publiciteit heeft gezocht.

Van IJ. werd vrijgesproken van het maken van gratis reizen. Hij zou de valse kaarten alleen hebben getest en daarnaast altijd kaartjes hebben gekocht. Enkele collega’s aan wie hij ook vervalste kaarten gaf, zouden wel voor niks hebben gereisd. Er was honderd uur werkstraf en een maand voorwaardelijke celstraf tegen Van IJ. geëist.