De twaalf juryleden en twee plaatsvervangers bij een assisenproces worden aangewezen door het lot. Zij mogen niet weigeren in de jury plaats te nemen. Wel kunnen ze proberen door een beroep op professionele of privéomstandigheden (onmisbaarheid in het bedrijf, ziekte) onder de klus uit te komen.

Aan het einde van het proces trekt de jury zich terug om te beraadslagen. De regel is dat minstens acht van de twaalf juryleden het eens moeten zijn met het oordeel. Is de verhouding zes tegen zes, dan gaat de beklaagde vrijuit. Bij zeven tegen vijf geeft het oordeel van de drie beroepsrechters de doorslag.

Als de beklaagde schuldig wordt bevonden, formuleert de openbare aanklager een strafeis. De juryleden en de drie beroepsrechters stellen vervolgens de straf vast.

Tegen een uitspraak van een assisenhof is geen beroep mogelijk. Wel kan de veroordeelde naar de cassatierechter stappen, vergelijkbaar met de Hoge Raad in Nederland. Die kan vaststellen of er tijdens het proces procedurefouten zijn gemaakt. De zaak moet dan worden overgedaan, met een andere jury.

De veroordeelde kan ook nog naar het Europees Hof in Straatsburg, bijvoorbeeld om aan te voeren dat hij of zij geen eerlijk proces heeft gehad.

Alleen verdachten van moord of doodslag komen in België terecht bij een assisenhof. Bij minder zware vergrijpen oordelen beroepsrechters.