Niet alle oorlogen dringen direct door tot de kranten en de tv-journaals. Cyberoorlogen niet, bijvoorbeeld. Ralph Langner, een Duitse expert op het gebied van computerveiligheid, plaatste al op 13 september een alarmerende analyse van computerworm Stuxnet op zijn website, die wees in de richting van een oorlog. Het grote publiek bereikte hij er echter niet mee, totdat enkele Britse kranten er eind vorige week de aandacht op vestigden.

„Dit virus is niet het werk van een hacker die opereert vanuit de kelder van zijn ouderlijk huis”, liet Langner op internet over Stuxnet weten. „De middelen die nodig zijn om dit te ontwikkelen, wijzen mijns inziens in de richting van een natiestaat.” „Puur speculatief” voegde Langner eraan toe dat die natiestaat wel eens de in aanbouw zijnde en omstreden kerncentrale van Bushehr als doelwit zou kunnen hebben.

De aanval op Bushehr is echter mislukt, liet het hoofd van de technologieraad van het Iraanse ministerie van Industrie, Mahmud Liayi, gisteren weten. Liayi zei dat de worm wel was doorgedrongen tot een aantal persoonlijke computers van medewerkers, maar niet verder is gekomen. Hij sprak evenwel wel van een „elektronische oorlog” tegen Iran.

Een cyberoorlog is echter zeer lastig te traceren. „Er zijn geen rokende pistolen, voet- of vingerafdrukken in de virtuele werkelijkheid”, merkte de minister van Defensie van Estland ooit op. Estland was volgens sommige experts een van de eerste slachtoffers van een cyberoorlog. Banken, regeringsinstellingen en nationale media werden in 2007 zwaar getroffen door een virus, dat naar verluidt door de Russische regering was verspreid. Overtuigend bewijs is daarvoor echter nooit geleverd.

Ook nu blijft het voorlopig bij speculaties. Langner is echter niet de enige die het virus verdacht geavanceerd vindt. „Het feit dat de worm juist in Iran zo veel opduikt, geeft te denken”, liet ook expert Liam O’Murchu van het internationale veiligheidsbedrijf Symantec tegenover de BBC weten.