Aan de noordkant van de Iraakse hoofdstad ligt een krottenwijk waar de politie van het regime van Saddam Hussein zich al nauwelijks durfde te vertonen. De wijk telt naar schatting 2 tot 3 miljoen sjiitische inwoners. Het zijn overwegend sjiieten, die Saddam Hussein onder meer verantwoordelijk houden voor hun armoede en voor de enorme verliezen aan mensenlevens die de wijk leed in de oorlogen die door het regime werden gevoerd.

Bij de toegangsweg prijkt een groot geschilderd portret van president Saddam Hussein, maar in de wijk zelf ontbreken vrijwel de voor Irak gebruikelijke afbeeldingen van de heerser. Wel sieren sjiitische kopstukken de muren, zoals de leider van de sjiitische gemeenschap in Irak, ayatollah ”marja” Sistani. Voorts wordt de grondlegger van deze tak van de islam, de schoonzoon van de profeet Mohammed, Ali, veel afgebeeld. De sjiieten zijn de partijgenoten van Ali of de Shiat-u-Ali.

Saddam Hussein liet in Saddam City ooit waterleiding, elektriciteit, riolering en telefoonlijnen aanleggen. De wijk kreeg daarom in 1980 zijn huidige naam. Rond de wijk werden legerposten opgericht om een opstand te ontmoedigen. In Saddam City worden ook de Amerikanen met groot wantrouwen bekeken. Er zal volgens waarnemers geen enkel enthousiasme zijn voor een Amerikaans interim-bestuur, mogelijk zelfs verzet daartegen.

De sjiieten die in hun krottenwijk de vrees voor de inmiddels spoorloze machthebbers hebben verloren, zullen waarschijnlijk snel een grotere rol in de politiek van het land willen hebben. Meer dan helft van de 22,5 miljoen Irakezen is sjiitisch.