Zijn verklaring volgde op een disciplinaire maatregel van de General Medical Council. Dit tuchtcollege schrapte de 75-jarige dr. Howard Martin vrijdag uit het artsenregister omdat hij de dood van achttien terminale patiënten versneld zou hebben. Een van de patiënten was zijn 31–jarige zoon Paul, die in 1988 overleed aan kanker.

Martin zegt in een video van de Daily Telegraph dat hij een zuiver geweten heeft. Hij handelde vanuit „christelijke barmhartigheid” en vond het zijn taak het lijden van de patiënten te bekorten en hen een waardig sterven te geven.

In 2005 stond Martin al terecht voor de moord op drie patiënten door een overdosis morfine. Hij werd echter vrijgesproken vanwege gebrek aan bewijs.

De General Medical Council heeft de achterliggende maanden onderzoek gedaan naar een aantal sterfgevallen en trok vrijdag Martins registratie als arts in omdat hij „volstrekt onacceptabel” heeft gehandeld. Volgens de tuchtraad was hij niet slordig maar heeft hij wel de rechten van terminale patiënten geschonden en al bij de geringste aanwijzing voor ondraaglijk lijden een overdosis pijnstillers toegediend.

Minstens één nabestaande heeft aangegeven dat zijn in 2004 overleden vader, Harry Gittins, geen doodswens had en mogelijk nog had kunnen herstellen. Martin had de familie ten onrechte verteld dat Gittins, die leed aan slokdarmkanker, door het hele lichaam uitzaaiïngen had. Gittins overleed na verschillende hoge doses diamorfine.

In de Daily Telegraph verklaarde Martin dat hij nu opening van zaken wilde geven omdat hij van mening is dat de wetgeving over de behandeling van terminale patiënten herzien moet worden. „Een dierenarts mag een hond uit zijn lijden verlossen, maar onder het huidige systeem mag een arts een patiënt niet op een humane manier helpen.”

Martin denkt dat de helft van de artsen handelt zoals hij en zegt dat hij zich niet schuldig voelt. „Op de oordeelsdag zal ik mij voor God moeten verantwoorden en mijn antwoord zal zijn dat ik mijn best heb gedaan voor mijn patiënten.”

Volgens de Daily Telegraph zou Martin in totaal over dertig of veertig patiënten ondervraagd zijn.