De strijd om de hoogste post is in alle hevigheid losgebarsten. De plotseling opkomst in de peilingen van Antanas Mockus (58) –van 3 procent van de stemmen in maart tot 30 nu– zorgt voor spanning. Een overwinning voor de wiskundige Mockus, zoon van Letse immigranten, zou hem de eerste president van een Groene Partij ter wereld maken, hoewel zijn nadruk meer ligt op een schone overheid dan op een schoner klimaat.

Als geen van beide kandidaten een meerderheid weet te behalen, dan zullen de nummers één en twee op 20 juni nogmaals de strijd aangaan.

Mockus voert de strijd vooral met de voormalige minister van Defensie Juan Manuel Santos. Santos, ook 58, voert een meer traditionele verkiezingscampagne. Hij laat zich voorstaan op zijn nauwe samenwerking met de huidige populaire president Alvaro Uribe, wiens laatste termijn er bijna op zit.

Als minister van Defensie voerde hij de strijd aan tegen het Colombiaanse rebellenleger de FARC. Dat heeft hem met name aan de Caraïbische kust veel steun en waardering opgeleverd. Hij erft echter zowel het goede als het slechte van Uribe, wiens regering wordt geplaagd door een reeks schandalen.

De onorthodoxe methodes en de kleurrijke campagne van Mockus hebben hem vanaf de zijlijn gekatapulteerd naar de voorste linies van het gevecht om het presidentschap met Santos. De bijeenkomsten van Mockus lijken een kruising tussen een lezing en een revivalbijeenkomst. De bebrilde voormalige rector van een Colombiaanse universiteit hanteert de pen als een dirigeerstokje wanneer hij zijn boodschap overbrengt: onderwijs in plaats van wapens moet leiden tot verandering in het door geweld verwoeste land.