Donderdag werd in Staphorst het boek ”Geheim van de smid” gepresenteerd. Met dit boek moet de unieke kennis van de Staphorster zilversmid Freddy Drost bewaard blijven.

De 81-jarige Drost stopt er mee, meldde hij donderdag tijdens de presentatie van het boek ”Het geheim van de smid. De vervaardiging en bewerking van Staphorster gebruikszilver” van schrijver Wielent Harms. „Er was niemand om de boel over te nemen. Er is geen markt meer voor”, aldus de zilversmid.

In Staphorst lopen nog altijd circa zeshonderd vrouwen in klederdracht rond. De overbekende oorijzers aan de hoofdkappen worden verder alleen nog in kleinere aantallen gedragen in Arnemuiden, Scheveningen en op Urk. „De vraag naar zilverwerk is echter afgenomen. Mijn laatste oorijzer heb ik jaren terug al geslagen”, zegt Drost.

De familie van Drost begon in 1900 als zilversmid in Staphorst. Freddy Drost zelf keek het werk af van zijn vader die in 1944 door de Duitse bezetters in het buurland te werk werd gesteld. Zijn vader stierf in Duitsland en dus was het aan hem om de zaak over te nemen. „Ik heb in al die jaren 2300 oorijzers gemaakt. Alle ijzers die je vandaag de dag in Staphorst ziet, zijn van mijn hand.” Omdat de huidige jeugd niets ziet in klederdracht, stierf ook de behoefte aan nieuwe oorijzers uit.

Dat Drost zijn kennis deelt, is bijzonder, zegt de schrijver van het boek Wielent Harms. „Zilversmeden nemen hun geheimen doorgaans mee in het graf.” Ze deden dat om te voorkomen dat concurrenten hun kennis konden gebruiken. „Drost is echter de laatste der Mohikanen.”

Volgens Jos Mooijweer, directeur van het wetenschappelijke instituut de IJsselacademie dat het boek uitgeeft, komt een waardevolle traditie ten einde. „Het Staphorster gebruikszilver is met dit boek niet gered, maar wel vastgelegd.”

Smid Drost is blij dat zijn kennis behouden blijft. „Dit boek is de kroon op mijn werk.”