Amfetaminen (speed) dreven Avi C. op 1 augustus 2005 tot zijn bloedige daad. Eerst had hij het op zijn vriendin voorzien, maar die kon zich redden door van het balkon te springen. C. doodde daarna op brute wijze het 2–jarige zoontje en 4–jarige dochtertje van de vrouw.Volgens het gerechtshof was C. ten tijde van de doodslag licht verminderd toerekeningsvatbaar. Hij verkeerde in een drugspsychose, maar het inzicht in zijn handelingen was daardoor niet helemaal weg, meent het hof. Dat leiden de rechters onder meer af uit het feit dat C. het jongetje herkende als het zoontje van zijn vriendin. Ook een ernstige narcistische persoonlijkheidsstoornis doet af aan de toerekeningsvatbaarheid van C., aldus het hof.

De straf valt lager uit dan de achttien jaar cel die het Openbaar Ministerie (OM) had geëist, omdat het hof niet bewezen acht dat het om moord gaat. C. zou niet van tevoren hebben bedacht dat hij het gezin iets ging aandoen.

Nadat zijn vriendin zichzelf in veiligheid had gebracht, richtte Avi C. zijn razernij op de kinderen. Het meisje werd geslagen met een kandelaar en vervolgens stak C. haar met een mes en sneed hij haar hals door. Het jongetje werd geslagen en daarna gewurgd.

De man zelf heeft gezegd dat hij door de amfetaminen en de psychose die daardoor ontstond, niet wist wat hij deed. Hij verklaarde onder meer dat hij zich verbeeldde dat hij de duivel aan het bestrijden was, toen hij zich overgaf aan geweld. Het hof meent dat de realiteit voor C. verwrongen kan zijn geweest op de bewuste momenten, maar dat hij wel degelijk enig inzicht had in zijn gedragingen.

De Tolbertzaak is via de Hoge Raad bij het hof in Arnhem terechtgekomen. Voordat het hoogste rechtscollege zich over de zaak boog, had de rechtbank in Groningen C. in 2006 tot achttien jaar cel en tbs veroordeeld. In hoger beroep haalde het hof Leeuwarden de tbs daarvan af.