Christenen Irak: Geen vrede en geen hoop
De aanvallen op christenen in Irak gaan onverminderd voort. Maandag werd op klaarlichte dag in de stad Mosul een christelijke student door een islamitische groep ontvoerd.
De student, Sarah Edmond Yuhanna, is eerstejaarsstudent pedagogiek aan de universiteit van Mosul. Over de eisers van de ontvoerders zijn geen mededelingen gedaan. Bekend is dat de ontvoerders van de jonge vrouw contact met haar familie hebben opgenomen waarin ze zich presenteerden als een islamitische groep. Mosul staat bekend als een bolwerk van al-Qaida.Het incident heeft tot paniek geleid onder de christelijke studenten die in Mosul de universiteit bezoeken. In het verleden vielen radicale moslims christelijke meisjes aan door zoutzuur naar ze te gooien omdat ze zich opmaakten of geen sluier droegen.
De politie heeft intussen een onderzoek ingesteld en enkele studenten gearresteerd. Het incident volgt op een aanslag op de avond voor Kerst op een in het jaar 770 gebouwde kerk. Een week daarvoor waren twee bommen bij twee kerken ontploft. Vier mensen lieten daarbij het leven, veertig anderen raakten gewond.
Het geweld tegen de christenen in de stad Mosul is symptomatisch voor de situatie in heel Irak. Bijna dagelijks moeten de christenen in Irak het ontgelden. Het geweld heeft tot een enorme uittocht uit Irak geleid.
Voor de val van Saddam Hussein leefden er in Irak 2003 1,25 miljoen christenen, nu nog slechts 500.000. Volgens kerkelijke leiders in Irak zijn de aanvallen tegen de christenen onderdeel van een ”etnische zuivering”. Iedere dag verlaten zeker tien christelijke gezinnen Irak. Westerse hulp verandert daar niets aan.
De kerken willen niet dat hun leden Irak verlaten, maar ze leggen ze anderzijds geen strobreed in de weg, omdat er voor hen „geen vrede, geen hoop, geen respect en geen werk is.”
Velen twijfelen of de christelijke kerk in Irak nog toekomst heeft. In 2010 zal er nog een christelijke kerk in Irak zijn, maar ook nog in 2011 of in 2012? Kerkelijke leiders in Irak kritiseren het immigratiebeleid van het Westen. Veel westerse landen nemen graag Iraakse christenen op omdat die makkelijk integreren. „Maar daarmee doden die landen een natie en een religie”, aldus een voorganger die anoniem wil blijven.
