De zaak lag woensdag voor bij het gerechtshof in Straatsburg. Naar verwachting volgt er volgend jaar een uitspraak.Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens staat los van de Europese Unie, maar spreekt zich uit over mensenrechtenkwesties in de 47 lidstaten van de Raad van Europa. Die regeringen hebben zich gecommitteerd aan het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens (EVRM, 1950) en zijn daarmee ook verplicht zich te houden aan de uitspraken van het gerechtshof.

De drie Ierse vrouwen achter het proces zijn ongewenst zwanger geraakt en naar Groot-Brittannië gereisd voor een abortus. Ze moesten die reis ondernemen omdat abortus in Ierland alleen mogelijk is als het leven van de vrouw acuut gevaar loopt. Volgens de Ierse pro-abortusorganisatie IFPA, die het proces ondersteunt, zouden sinds 1980 ruim 138.000 Ierse vrouwen naar Groot-Brittannië uitgeweken zijn voor een abortus.

Deze drie vrouwen stellen dat de behandeling in het buurland hen danig op kosten heeft gejaagd en bovendien nieuwe gezondheidsklachten heeft opgeleverd. Een van de vrouwen liep volgens berichtgeving in de Ierse kranten het risico op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, terwijl een ander ten tijde van haar zwangerschap chemokuren onderging tegen kanker. De derde vrouw is wegens armoede niet in staat haar vier kinderen te verzorgen.

Op de site van het Europees Hof van de Rechten van de Mens staat overigens dat de eerste vrouw „aanvankelijk” een buitenbaarmoederlijke zwangerschap vreesde. Als eerste reden staat daar vermeldt dat de vrouw „er niet klaar voor was een alleenstaande moeder te worden.”

De vrouwen klagen dat de onmogelijkheid om een abortus in Ierland te ondergaan, de procedure „onnodig duur, gecompliceerd en traumatisch” maakte. Bovendien voelen ze zich gestigmatiseerd en vernederd. De vrouw met kanker zou door de restrictieve Ierse wetgeving zelfs levensgevaar hebben gelopen.

Volgens de aanklagers zijn daarmee de artikelen 2 (recht op leven) en 3 (bescherming tegen onmenselijke en/of contraproductieve behandeling) van het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens in het geding. Bovendien brengen ze de artikelen 8 (recht op respect voor familie en privéleven) en 14 (tegen discriminatie) in het geweer.

De Ierse vrouwen legden de kwestie al in juli 2005 voor aan het hof in Straatsburg, die deze in juli 2009 verdaagde naar de ”Grote Kamer”, waarmee de beslissing bindend is voor alle lagere kamers en alle lidstaten.

De Ierse regering verdedigde de abortuswetgeving gisteren voor het hof. Volgens de landbestuurders is de wetgeving gebaseerd op „diepgaande morele waarden die zijn verankerd in de Ierse maatschappij.”

De advocaat van Dublin stelde dat in het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens de diversiteit van de lidstaten wordt gewaarborgd en dat deze zaak dit grondprincipe ondermijnt. Bovendien hekelde hij het feit dat de vrouwen direct naar Straatsburg zijn gestapt en niet de rechtsgang in Ierland hebben gevolgd.

Volgens de verdedigers van de vrouwen zou het echter „kostbaar en nutteloos” zijn geweest naar de Ierse hoven te stappen. Bovendien zouden de vrouwen dan hun anonimiteit hebben moeten prijs geven

Prolifegroepen over de hele wereld volgens het proces nauwgezet, omdat de uitspraak van het hof consequenties heeft voor heel Europa.