De ramp had plaats in de nacht van 2 op 3 december 1984 door een lekkage op het terrein van Union Carbide, een Amerikaans bestrijdingsmiddelenbedrijf. Ooggetuigen verklaarden dat een dikke gaswolk over een sloppenwijk in de in het noorden van India gelegen stad trok. Tussen de 7.000 en 8.000 mensen vonden volgens de BBC de dood in de periode tot en met 6 december 1984.Daarbij bleef het niet. Deskundigen denken dat nog eens 15.000 tot 20.000 mensen om het leven kwamen door de blootstelling aan het gifgas in de eerste maanden na de ramp.

Meer dan een miljoen mensen zouden in de afgelopen 25 jaar gezondheidsproblemen hebben gekregen als gevolg van de giframp. Kinderen worden geboren met allerlei afwijkingen en lever, nier– hersen– en huidziekten komen veel meer voor dan in andere delen van India. Anno 2009 wonen nog circa 25.000 mensen in krotten in de omgeving van het zwaar vervuilde fabrieksterrein.

Diverse onderzoeken hebben aangetoond dat het grondwater in de wijde omgeving besmet is met allerlei giftige stoffen. In het verleden dumpte de fabriek duizenden tonnen giftig afval op het terrein. De rommel is nooit opgeruimd en dus gaat de vervuiling tot op de dag van vandaag door.

Veel nabestaanden hebben nooit compensatie ontvangen. In 1989 betaalde Union Carbide 470 miljoen dollar voor de slachtoffers, maar een groot deel van dit geld staat nog op een bankrekening van de Indiase overheid.

Vertegenwoordigers van een reeks belangenorganisaties van nabestaanden vinden dat Union Carbide er te makkelijk van af is gekomen. Ze eisen strafvervolging tegen Warren Anderson, de toenmalige CEO van het bedrijf.

De Internationale Campagne voor Rechtvaardigheid in Bhopal stelt dat het bewezen is dat de meeste veiligheidsvoorzieningen niet operationeel waren in de rampnacht. Daardoor kon er water in een tank met methylisocyanaatgas lekken, wat de dodelijke gaswolk veroorzaakte. Union Carbide houdt vast aan een sabotagetheorie.