De hoogleraar milieukunde aan de Universiteit Utrecht beschouwt de Chinese inzet voor de top in Kopenhagen (van 7 tot 18 december) als „goed nieuws”. De Aziaten hebben aangegeven de CO2-uitstoot in 2020 met 40 tot 45 procent te verminderen. „Dat is stevig”, aldus Van Egmond. „Onder mijn vakgenoten dwingt dat groot respect af.”Tegelijk nuanceert Van Egmond de inzet. „Het is een ”minder-meer-formule”. China wil dus de uitstoot van kooldioxide minder snel laten stijgen.”

De daadwerkelijke uitstoot wordt dus groter?

„Als de economie in China blijft stijgen, dan wel. De laatste jaren steeg die met 9 procent per jaar, dus in 2020 is dat is een forse toename. Als je bij een verdubbeling van de productie de groei van CO2-uitstoot kunt laten afremmen, is dat een prestatie. Volgens dit model komt men op een toename van 25 procent van de huidige uitstoot.”

Wel zit er nog een addertje onder het gras, zegt Van Egmond. „Het interpreteren van berichten uit Peking is nog niet zo eenvoudig. Het kan ook zijn dat ze in 2020 een centrale willen bouwen die 40 procent schoner is. Maar ach, laten we optimistisch zijn en ervan uitgaan dat ze alle uitstoot verminderen.”

Is het realistisch optimistisch te zijn rond milieupolitiek?

„Dat is een goede vraag. Denk even aan het smogalarm in de jaren tachtig. Duizenden mensen in de Randstad kregen astmatische klachten. Toen voerde minister Nijpels de katalysator in en waren we er in een ommezwaai vanaf. Het kan dus heel snel.

Meestal gaat het langzaam. Kijk momenteel naar het debat over energiebesparing. De meeste maatregelen vallen tegen. Maar van tevoren rekent Den Haag zich snel te rijk.”

China heeft ook grote windparken van duizenden hectares. Is windenergie echter wel zo groen, gezien de hoeveelheid energie die nodig is een molen te bouwen en te onderhouden?

„Ik begrijp de scepsis tegen windenergie. In vergelijking met zonne-energie blijft wind ver achter. Per vierkante meter levert een zonnecel vijf tot tien keer zoveel op. Toch moet je een windmolen niet onderschatten. Na een half jaar draaien heeft-ie de energie om hem te bouwen al opgeleverd en begint-ie rendement op te leveren.

De olieprijs zal de komende jaren wellicht stijgen tot 200 dollar per vat. Die hoge energieprijs is natuurlijk een goede stimulans om zich te richten op duurzame energie. Vanuit milieu-oogpunt mooi meegenomen.

China wil het aandeel van windenergie de komende jaren vertienvoudigen. Dat is natuurlijk geweldig. Ze geven het Westen het nakijken, vooral Amerika. De Chinezen komen ook met nieuwe technieken, zoals warmtekrachtkoppeling en ondergrondse CO2-opslag. Wij moeten ze goed in de gaten houden.”

De groei van de Chinese economie wordt veel gezien als een milieubedreiging. Niet terecht dus?

„Ze kunnen ons nog wel eens verbazen. Grote kans dat ze direct op een elektrische bromfiets stappen en de fase van de benzinemotor overslaan. Ook legt men geen kostbaar koperen telefoonnetwerk, maar begint men gelijk mobiel.

Ik verwacht de grootste milieudruk uit Afrika, vooral door de bevolkingsgroei. Daarop volgt India. Ook dat heeft een bevolkingsprobleem. Bovendien is het buiten de ultramoderne laboratoria een land dat nog in de middeleeuwen leeft.”

Verwacht u in Kopenhagen een ferm klimaatakkoord?

„Nee. Ik hoop op een coalitie-akkoord met politieke afspraken. En op een einde van de economische dominantie.

Het zou geweldig zijn als de wereld in Kopenhagen –voor het eerst in duizend jaar– besluit tot een ombuiging. Het zou een oefening zijn in wereldwijd verstandig bestuur. Dan kunnen we volgend jaar het wereldwijde voedselvraagstuk aanpakken, en daarna weer iets anders. Dan begint het er goed uit te zien.”