Tonijn, een wonderlijke vis
Wat kan de Nederlandse consument doen om de blauwvintonijn te helpen beschermen? Hij of zij hoeft in ieder geval niet de blikjes tonijn in de super te laten staan. Daar zit een andere tonijnsoort in, die vooralsnog niet wordt bedreigd. De consumptie van blauwvintonijn –hij wordt wel de koning van de tonijnen genoemd– bedraagt slechts 3 procent van de wereldwijde tonijnconsumptie.
Wie een Japans sushirestaurant betreedt, moet oppassen. En in ieder geval weigeren als hem sushi of sashimi met blauwvintonijn wordt voorgezet. Ook als steak worden de blauwvinnen nog wel aangeboden. Daar zit een luchtje aan. Er zijn ook in Nederland sushirestaurants die alternatieve sushi aanbieden.Overigens herken je deze tonijn niet alleen aan de voortreffelijke smaak –dan is het al te laat om nog als rentmeester-consument op te treden– ook aan de prijs is hij te herkennen. Die is namelijk (g)astronomisch hoog. Op de wereldberoemde Tsukijivisafslag in de Japanse hoofdstad Tokio gaan blauwvinnen voor duizenden euro’s per stuk over de toonbank. En een menu met deze vissoort kost al gauw zo’n 175 dollar. Het geheim van de blauwvin zit vooral in de ”toro”, het vette buikdeel van de vis. Tonijnen zijn warmbloedige vissen en daardoor is het vlees olierijk, zacht en rood gekleurd.
De naam tonijn is uit het Grieks afkomstig en betekent zoiets als “er als een speer vandoor gaan”. En dat kunnen ze, de blauwvintonijnen (Thunnus thynnus). Zwemmen ze onder gewone omstandigheden niet harder dan 3 tot 7 kilometer per uur, bij een versnelling, bijvoorbeeld als ze vis willen verorberen, halen ze gemakkelijk in zeer korte tijd 70, 90 kilometer per uur.
Tonijnen zijn echte lange afstandszwemmers. Ze zijn te vinden aan beide zijden van de Atlantische Oceaan, met populaties die paaien in de Golf van Mexico of in de Middellandse Zee. In de periode buiten de paaitijd zwerven ze in de Atlantische Ocewan. Daarbij steken ze soms meerdere keren de oceaan over en kunnen dat doen in minder dan twee maanden.
Bauwvintonijnen hebben onder normale omstandigheden een gemiddelde lengte van twee meter en een gewicht van 250 kilo.
Bijzonder is dat de tonijn warmbloedig is: ze houden 95 procent van hun warmte vast. De harde huid van de vissen heeft tot gevolg dat ze hun kieuwen niet kunnen bewegen om te ademen. Om toch aan zuurstof te komen moeten ze constant zwemmen en hun bek openhouden, zodat het water naar binnenstroomt en over de kieuwplaten kan gaan, waar het zuurstof eruit wordt gehaald.
