De toen nog 16-jarige Heinz Kruse uit het dorp Klein Quenstedt, ten zuidwesten van Berlijn, was aardappelen in een veld van zijn vader aan het poten toen hij het Amerikaans vliegtuig zag overvliegen. De bommenwerper werd op de hielen gezeten door Duitse jagers die hun machinegeweren op het gevaarte leegden. „Ik zag de bommenwerper in stukken breken en neerstorten.”Kruse moest later een schoolvriend helpen om met paard en wagen het lichaam van een Amerikaan op te halen. Zijn parachute had niet gewerkt en hij was in een veld buiten het dorp gevallen.

Toen de jongens het lichaam op de wagen laadden, zagen ze dat de soldaat een zilveren armband droeg. Ze lieten de armband aan de burgemeester zien. Hij noteerde de naam die er in stond gegraveerd, Jack H. Glenn. Daarna gaf hij de armband terug aan Kruse. „Ik mocht hem als aandenken houden”, zei Kruse.

Kruse kwam niet snel in de gelegenheid om de armband terug te brengen. In 1945 moest hij ook het leger in. Enkele maanden laten werd hij door het Russische leger gevangengenomen en belandde hij in een gevangenenkamp. Pas in 1949 werd hij vrijgelaten. Hij keerde terug naar Klein Quenstedt, dat nu bij Oost-Duitsland hoorde. Door het IJzeren Gordijn was hij lange tijd afgesloten van de westerse wereld. Toen de muur viel, had hij naar eigen zeggen door zijn leeftijd niet meer de ambitie om de armband terug te brengen.

De armband leidde een vergeten bestaan, totdat de nu 90-jarige piloot Bernerd Harding uit New Hampshire deze maand naar Klein Quenstedt afreisde. Hij ging daarheen om zijn pilotenembleem te zoeken. Zijn B-24 werd op dezelfde dag als die van Glenn neergeschoten. Harding wist met een parachute te overleven, maar werd gevangengenomen. Terwijl hij vastzat in een boerderij, begroef hij zijn pilotenembleem. Hij was bang dat hij geslagen of doodgeschoten zou worden als de Duitsers zouden ontdekken dat hij piloot was.

Zijn pilotenembleem vond hij niet terug, maar hij stuitte wel op Kruse, die hem de armband gaf. Omdat ze elkaars taal niet spreken, konden de twee niet praten over de dag die veel impact had op beider levens. Wel gaf Kruse aan dat Harding het gebaar leek te waarderen.

De armband gaat naar de zus van Glenn, Helen Glenn Foreman, die nu in Alaska woont. Zij was zeventien maanden ouder dan haar broer en 22 jaar toen hij omkwam. De zus van Glenn en een klasgenoot herinneren hem als een ijverige jongeman.